အလြမ္းေတြ ေ၀တဲ့ ေဆာင္းတြင္း ေအးေအး

မာန္လႈိင္းငယ္

“အလြမ္းေတြ ေ၀တဲ့ ေဆာင္းတြင္း ေအးေအး”

ေဆာင္းတြင္းေအးေအး အေၾကာင္း Tag ခံထားရတဲ့ က်ေနာ္ ဘာေရးရမလဲဗ်ာ။ tag လိုက္တဲ့လူက လည္း မဆုေ၀ ကိုး။ မဆုေ၀ ကေတာ့ အားရင္ေတာ့ ေရးေပးပါဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း အခု အားေနတာနဲ႔ ေရးမယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ။ ဘာကို စေရးရမွာလဲ။

အင္း .... ေဆာင္းတြင္း အေၾကာင္းေလး ေရးဖို႔ စဥ္းစားေနရင္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းေနအရြယ္တုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ သတိရလြမ္းဆြတ္ေနမိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ ေဆာင္းကာလ ညခ်မ္းအခ်ိန္မွာေပါ့။ မီးပံုကို အလယ္မွာထားၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ စုဆံုၾကတာေပါ့။ မီးပံုေဘးမွာ ထိုင္၊ ဂီတာတီးၿပီး သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုၾကပါတာ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းကာလမွာ ဒီလို ေပ်ာ္၀င္ေတာ့လည္း ေအးမွန္းကို မသိဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ သီခ်င္းေတြ တပုဒ္ၿပီး တပုဒ္ဆက္ဆိုၾကနဲ႔ သန္းေခါင္ေက်ာ္ထိပဲ ထိုင္ႏိုင္ၾကတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေရးရင္းနဲ႔ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သြားၿပီး သတိရလိုက္တာဗ်ာ။ အဲဒီလိုေန႔မ်ဳိးေလးေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျပန္ေနခ်င္လိုက္တာ အရမ္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မရေတာ့ပါဘူး။ တေယာက္တကြဲဆီျဖစ္ၾကၿပီကို။

ေနာက္တခုက်န္ေသးတယ္။ အမွတ္ရစရာေလးေတြေပါ့။ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းတဲ့ အမွတ္ရစရာေလးပါ။ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းတြင္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ စုဆံု၊ ဆရာေတြနဲ႔ အားလံုးေပါ့။ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းတြင္း ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ခ်မ္းေအးတဲ့ ညေတြမွာ ရက္ကြက္ေတြကုိသြားၿပီး တအိမ္တက္ တအိမ္ဆင္း သီခ်င္းေတြ လိုက္ဆိုၾကတယ္။ ရံပံုေငြအတြက္လည္း ျဖစ္၊ ေပ်ာ္စရာဒီဇင္ဘာလေလးမွာ ဒီဇင္ဘာေပ်ာ္ပြဲေလးေတြလုပ္ၿပီး ေပ်ာ္ရတဲ့ အေပ်ာ္ဟာ တမူထူးပါတယ္။ မွတ္မိပါေသးတယ္။ အိမ္အလံုး (၅၀)ပဲရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အသံေတြက ၀င္ေနၿပီ။ ေတာ္ေတာ္သံၿပိဳင္သီဆိုၾကတာကို ၀င္ကုန္မွာေပါ့။ အသံေတြကို ျပန္ထိန္းရေအာင္ ဆိုၿပီး ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ဂ်င္းေတြကို လိုက္ေၾကြးနဲ႔ေပါ့။ သံပရာသီးေတြကိုလည္း ငံုလို ငံုေပါ့။ ေပ်ာ္စရာ ဒီဇင္ဘာ ညေလးေတြပါ။ အခုေတာင္ လြမ္းေနပါတယ္ဗ်ာ။

အမွတ္ရစရာ တခုက်န္ေသးတယ္ဗ်။ ေျပာဦးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုရဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ေဆာင္းကာလေတြပါ။ ညမွာဆို မီးပံုၿပီး မိသားစုေတြ ၀ိုင္းထိုင္။ ေကာ္ဖီေသာက္တဲ့လူက ေသာက္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္တဲ့လူက ေသာက္ေပါ့။ မိသားစု စကား၀ိုင္းေလးလဲျဖစ္။ အဆင္ကိုေျပေနတာပဲ။ မိသားစုေတြ တေယာက္ကို တေယာက္ စေနာက္ၾကတာကို က်ေနာ္ အရမ္း ႏွစ္သက္မိတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေတာ့ ေဘးအိမ္ကလည္ အားက်တာလားမသိဘူး။ သူတို႔လည္း မီးေတြပံုၿပီး မိသားစုေတြ ထြက္ထိုင္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔ မိသားစုေတြဆို က်ေနာ္တို႔ မိသားစု ၀ိုင္းထိုင္ေနတဲ့ မီးပံုေဘးကို လာထိုင္ၾကတယ္။ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းသြားတာေပါ့။ လူမ်ားမ်ားေလးနဲပါ။ အဲဒီမွာပဲ အေမက သူ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ေျပာျပ။ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာျပေပါ့။ ဒီမွာလဲ အေဖကလည္း အားက်မခံ သူ႔ ကုိယ္ေတြ႔ေတြ ေျပာျပန္။ သူလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြ အေၾကာင္း။ စသည္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ ေျပာလိုက္ၾကတာ စံုေနတာပါ၊ က်ေနာ္ဆို မွတ္မိတဲ့ဟာ မွတ္မိတယ္။ မမွတ္မိတဲ့အရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။ ဒီအေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာေနတာနဲ႔ ငိုခ်င္မိတယ္။ အခုဆို က်ေနာ္တို႔ မိသားစုမွာ အေမက မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အရင္လို ေဆာင္းတြင္းညေတြ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။

ကဲ အားလံုးကို ေျပာလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ေဆာင္းတြင္းမွာ မနက္ေစာေစာထၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္ က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္။ စိတ္လည္း လန္းဆန္းတယ္ဗ်ဳိ႕။ လုပ္ၾကည့္လိုက္ၾကပါ။ ေဆာင္းတြင္း ကာလမွာ ..... က်ေနာ္လည္း လုပ္ဖို႔ ရည္စူးထားတယ္။ ျဖစ္လာမလား။ မျဖစ္ဘူးလားဆိုတာကေတာ့ ေဆာင္းတြင္း ေအးေအးေလးက ေျပာျပပါလိမ့္မယ္ ....... ။ အားလံုး ေဆာင္းတြင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါ ေစလို႔ .......... ။

ကဲ က်ေနာ္လည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ Tag လုပ္လိုက္ဦးမယ္

- ကိုေကာင္းကင္ကို

- မႏွင္းပြင့္ျဖဴေလး

- မႏိုင္းႏိုင္းစေန

- ကိုစိုးထက္ - Soe Htet

- မေမပ်ဳိ (မိုးျပာေရာင္အိပ္မက္မ်ား)

- ကိုရန္ေအာင္

Posted in: အမွတ္တရ စာစု