12:12 PM
မာန္လႈိင္းငယ္
ခါးသီးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
လူတေယာက္ဆီမွာ ...
တိုးတိတ္စြာ မာေက်ာေနေလရဲ႕။
နံရံေပၚက ျပကၡဒိန္ေဟာင္းမ်ား
တရြက္ၿပီးတရြက္
တခုၿပီးတခု
ခုန္ဆင္းသြားၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ...
ျပကၡဒိန္သစ္ရဲ႕ ႏွစ္ဦးအစ
ဟန္ေဆာင္မႈ ကင္းကင္းနဲ႔
ဒီေန႔မွာ ...
မိုးအုပ္ေတြ ေျပးေနေလရဲ႕။
႐ုတ္တရက္ မိုးရြာမလိုနဲ႔
ေျခသံေတြ ျပင္းထန္
ေလးညႇင္းေတြ လႈပ္ရမ္း
အသက္႐ွဴသံေတြလည္း ေမာဟိုက္
တခ်ိန္ထဲမွာ ...
၀မ္းသားျခင္းမ်ား
ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ား
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ား
ပီတိအၿပံဳးမ်ားနဲ႔ ငိုေႂကြးသံတို႔
မိုးလံုးျပည့္ေအာင္ လွ်ံတတ္သြားေလရဲ႕။
ခါးသီးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
လူတေယာက္ဆီက ...
တိတ္တိတ္ကေလး ဖယ္ခြာသြားေစဖို႔
႐ိုးသားမႈနဲ႔အတူ
အမည္နာမနဲ႔ အပိုင္းအစမ်ားၾကား
ကဗ်ာဆရာဟာ
ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးႀကီးသလဲဆိုေတာ့။
ဒီအခ်ိန္ ဒီကာလမွာ
လူတေယာက္ (ကဗ်ာဆရာ) ကို
ရဲရင့္ျပတ္သားစြာ ကူးခတ္လာႏိုင္ေစဖို႔
အားပါလွတဲ့ ကဗ်ာ့အလွအပေတြဟာ
ေနရာအႏွ႔ံ ခုန္ေပါက္ကာ ျဖတ္ေက်ာ္လာမယ့္ အခ်ိန္အခါေကာင္းတရပ္ပါ။ ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုေက်ာ္ (ေနဘုန္းလတ္) ျပန္လာမႈအတြက္ အေ၀းတေနရာက ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုႏိုင္ဖို႔ ဒီကဗ်ာနဲ႔ အတူ ကိုေက်ာ္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။)
မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၃) ရက္။
Posted in: ကဗ်ာ
0 comments:
Post a Comment