12:51 PM
မာန္လႈိင္းငယ္
မာန္လႈိင္းငယ္
“ေလေျပေလညင္းကေလး”
ေလကို ရွဴလိုက္သြင္းလုိက္နဲ႔
မႈတ္လိုက္ထုတ္လိုက္ တရားထိုင္ေနတဲ့ လူကို
ျမင္ရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမ်ွာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္နဲ႔
ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်စြာ စီးဆင္းေနတဲ့ ေရကို
ၾကည့္ရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမ်ွာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
မ႐ုန္းခ်င္ ႐ုန္းခ်င္နဲ႔
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနတဲ့ ပန္ကာကို
ေငးရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
မာန္လိႈင္းငယ္
ေလကို ရွဴလိုက္သြင္းလုိက္နဲ႔
မႈတ္လိုက္ထုတ္လိုက္ တရားထိုင္ေနတဲ့ လူကို
ျမင္ရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမ်ွာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္နဲ႔
ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်စြာ စီးဆင္းေနတဲ့ ေရကို
ၾကည့္ရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမ်ွာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
မ႐ုန္းခ်င္ ႐ုန္းခ်င္နဲ႔
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနတဲ့ ပန္ကာကို
ေငးရင္း …
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
မာန္လိႈင္းငယ္
Posted in: ကဗ်ာ
2 comments:
ပုတ္ခတ္ေနတဲ့ လူေတြၾကားက
ေလေျပေလညင္းကေလးကို
အရမ္းသနားသြားမိတယ္။
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္နဲ႔
ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်စြား စီးဆင္းေနတဲ့ ေရကို
ၾကည့္ရင္း...
ေလေျပေလညွင္းကေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတေနရတယ္။
အဲ
အဲ့ဒါေလးကို
ၾိကိဳက္တယ္။
ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုကို ရွင္းရွင္းေလးေရးထားလို႔။
Post a Comment