ျမန္မာရဲ႕ သံဃာ

ဆရာေတာ္တပါးက ေပးပို႔လာတဲ့ ကဗ်ာပါ။ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ခ်င္တာန႔ဲ ျပန္လည္တင္္ထားလိုက္ပါတယ္။

ျမန္မာရဲ႕ သံဃာ
(သို႔)
ႏွစ္ေထာင့္ခုနစ္(၂၀၀၇)ရဲ႕ ပဲ့တင္သံ

ဆယ္ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ
အရင္းတည္ခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္မဟာ
ဖခင္ရင္းပမာ တိုင္တည္ကာ
ေရႊတိဂံုေျခရင္း
၀ပ္ဆင္းခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္
ဆြမ္းဒကာနဲ႔ သာသနာအတြက္ေနာ္။

ေန႔စဥ္ရက္ဆက္လို႔
လမ္းေပၚမွာ ဖိနပ္ပ်က္လဲ
ျပည္သူေတြရဲ႕ အၿပံဳး
လက္ခုပ္သံ တျဗဳန္းျဗဳန္းနဲ႔
ေနပူမွာ ေသြးဆူခဲ့သေနာ္။

ႏွစ္ဆယ့္ေလး စက္တင္ဘာ
ဆရာဒကာ လက္တြဲခဲ့တာ
မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသား
ျပည္ခ်စ္မ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕တည္
မိျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး
ေခြးစစ္မ်ားကို ေျခာက္လွန္႔ေပးသေနာ္။

စက္တင္ဘာ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္
သံဃာစင္ပါေမွာက္ခဲ့တဲ့
ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ျမင္ကြင္း
အေရွ႕မုခ္ေလွကားဆင္းမွာ
ေသြးေတြေျမလူး
စစ္ဘီလူး႐ူးခဲ့တယ္ေနာ္။

ဒါေပမယ့္ ဒို႔သံဃာ
အည့ံမခံတဲ့ သက္ေသတာ
ေထာင္နံရံက ေလွ်ာက္မွာ
အာေခါင္သံေပါက္ေပမယ့္
အာဏာရွင္စစ္႐ူး
သူ႔ေသတြင္း သူတူးေစမယ္ေနာ္။

အရွင္ေရ၀တ (ေကတု)

ျမန္မာရဟန္းရွင္လူတို႔ အားတက္ေစရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ပါသည္။

Posted in: ကဗ်ာ