4:14 PM
မာန္လႈိင္းငယ္
မာန္လႈိင္းငယ္
`ကေလးေတြရဲ႕ လုံၿခံဳေရးကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ´
က်ေနာ္ ဘေလာ့မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား အိမ္ကို ေလွ်ာက္လည္ရင္းနဲ႔ မလင္း ဆီကို ေရာက္သြားတယ္။ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ သတင္းမ်ားတဲ့ က်ေနာ္ ဘာမ်ားလဲလို႔ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးလိင္ပိုင္းဆိုရာ အဓမၼျပဳက်င့္မႈဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျဖစ္ေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတာင္ မကေတာ့ဘူးဗ်။ တကယ့္ကို ရင္နာစရာေကာင္းတဲ့။ ေအာ့ႏွလံုးနာလွတဲ့ သတင္းေတြပါဗ်ာ။
က်ေနာ္လည္း ေျပာရဦးမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း အတိအက်ေတာ့မသိဘူး။ ရွိမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ နအဖစစ္အုပ္စုက သတင္းအေမွာင္ခ်ထားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တေတြ ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ရင္ေတာင္ သံုးပံု ပံုရင္ ႏွစ္ပံုေလာင္ေတာ့ ရွိမယ္နဲ႔တူတယ္။ ဒါက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းေပါ့ဗ်ာ။
အခု က်ေနာ္ေနတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း အနည္းနဲ႔ အမ်ား ဆိုသလို ရွိတယ္ဗ်။ ဒါကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ကိစၥကေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္မရွိတဲ့လူ။ သားသမီးခ်င္း ေမတၱာစိတ္ မရွိတဲ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းပဲ။ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကို သြားအမွတ္ရမိတယ္။ ျဖစ္တဲ့ကိစၥကေတာ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာပါ။ ရက္နဲ႔ လ ကိုေတာ့ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သတင္းလည္း ဖတ္ရတယ္။ ကေလးကို မုဒိန္းက်င့္ၿပီး သတ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါဗ်ာ။
ကေလးက အသက္ရြယ္ကလည္း (၅)ႏွစ္အရြယ္။ (၆)ႏွစ္အရြယ္သာသာပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီမုဒိန္းက်င့္တဲ့ လူႀကီးကလည္း ကေလးမိဘေတြ နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ရင္းႏွီးတဲ့ လူေလ။ ကေလးကို ျမ၀တီအလည္အပတ္ ေခၚသြားမယ္ဆိုၿပီး မိဘေတြကို ေျပာေတာ့ မိဘေတြကလည္း ကိုယ့္လူရင္းေတြဆိုေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် ထည့္လိုက္တာ။ အားပါးပါးေနာ္။ အဲဒီလူႀကီးက ကေလးမေလးကို ျမ၀တီနဲ႔ မဲေဆာက္ ၾကား ေတာလမ္းေလးမွာ မုဒိန္းက်င့္ၿပီး သတ္ပစ္လိုက္တယ္ဗ်။ အဲဒါက ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥပါ။ မလင္းရဲ႕ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ဒိုင္းခနဲ႔ဆို ၀င္လာလို႔ အခုလို ျပန္ၿပီး ေျပာျပမိတာပါ။
က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ၾကာေလ ကေလးေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရးအတြက္ကို စိုးရိမ္မိတယ္။ အစကတည္းက မတားဆီးႏိုင္ရင္ ေရွ႕အလားလာအတြက္ မစဥ္းစားရဲဘူးဗ်။ ဒါဟာ ေခတ္ႀကီးကိုလည္း မျပစ္မတင္သင့္ဘူး။
က်ေနာ့္ အျမင္ ေျပာရရင္ လူေတြ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ေပါ့။ မိဘေတြ၊ ဆရာေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ စသည္ စသည္ျဖင့္ အားလံုးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလူေတြက အဓိက ၾကပ္မတ္ေစာင့္ေရွာက္ မယ္ဆိုရင္ ကေလးေတြအတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ရမယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ။
မလင္းကို က်ေနာ္ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ အခုလို သတင္းေတြကို ဖတ္ရင္း က်ေနာ့္ ရင္ေတြ နာတယ္ဗ်။ အဲဒီလိုလူမ်ဳိးေတြကို အမႈန္႔ေက်ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို မုန္းမိတယ္။ မလင္းလိုပဲ က်ေနာ္လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားရပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။
Posted in: အမွတ္တရ စာစု
2 comments:
ဖတ္ျပီးစိတ္မခ်မ္းသာလိုက္တာ။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာဘယ္သူမွမယံုရဘူးေနာ္။ ဒီလူေတြက ကေလးေလးေတြကိုေတာင္ရက္စက္ရက္တယ္ေနာ္။
ဘယ္လိုစိတ္ထားေတြလဲမသိပါဘူး။
လူစိတ္မရွိတဲ့သူေတြက ငရဲပဲသြားရမွာပဲဗ်ာ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မွမရွိၾကပဲ။ လူေတြ ရုပ္၀ထၳဳေတြ တိုးတက္သေလာက္ စိတ္ဓာတ္ေတြ နိမ့္က်ေနၾကတယ္။ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းလည္း အကူအညီေပးမယ္ စိတ္မကူးၾကဘူး ႏွိပ္စက္ဖို႔ပဲ လူလည္က်ဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနၾကတယ္။ ထိုင္းဘက္မွာ ၿမန္မာကေလးေတြ အႏွိမ္ခံၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကရတယ္။ ကူညီဖို႔စိတ္မကူးၾကဘူးဗ်ာ။ လူကုန္ကူးဖို႔ပဲ စိတ္ကူးေနၾကတယ္။ ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။
Post a Comment