နက္ျဖန္ခါ မနက္တိုင္း

မာန္လႈိင္းငယ္

“နက္ျဖန္ခါ မနက္တိုင္း”

ေျမနီနီ ကုန္းမို႔မို႔
ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္
အင္ၾကင္း အင္ဖက္
ထူထပ္စိမ္းလန္းတဲ့
ပတ္ပတ္လည္ေနရာ
ေရွ႕တူ႐ႈအထက္၀႗ာ
လကေလး တျခမ္းပဲ့လည္း
လင္းေရာင္မိွန္၍
ကြယ္ေပ်ာက္လုခ်ိန္
တိမ္ျမဴေတြၾကား
ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ ခဏတာေပၚထြက္ေန။

နီ၊ ျဖဴ၊ နက္၊ စိမ္းေရာင္
ငွက္ေပါင္းစံုတို႔
ပ်ံလႊား ပ်ံသန္းရင္း
တပင္ျဖတ္ တပင္ကူး
ကူးလူးျမဴးတူး ေတးသီၾကဴးေန။

ဤမွ် ဤေလာက္
သာယာသည့္ ေနရာ
နက္ျဖန္ခါ မနက္တိုင္း
ငါ ျမင္ေတြ႔ေနရလ်င္
ပီတိအလြန္တရာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္ေန။

နက္ျဖန္ခါလည္း
ဤအခ်ိန္ ဤေနရာ၌
ငွက္ေပါင္းစံုတို႔
ကူးလူးပ်ံသန္း ရွိစဥ္ခါ၀ယ္
သူရိန္ေနမင္းရဲ႕
လင္းေရာင္ျခည္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့
ျဖာက်ျဖန္႔က်က္ေနတဲ့
ေလာကထက္၀ယ္
ငွက္ေပါင္းစံုႏွင့္ လူတို႔သည္လည္း
ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္ ၿပံဳးေပ်ာ္စြာ ရွိေနေပလိမ့္။ ။

Posted in: ကဗ်ာ