တန္ေဆာင္မုန္းလ ေဆးေပါင္းခ

မာန္လိႈင္းငယ္

“တန္ေဆာင္မုန္းလ ေဆးေပါင္းခ”

ေဆးေပါင္းခတဲ့ညအေၾကာင္း ကိုရြာသား က ေရးၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဆီကို TAG ဆိုတဲ့ ေဆးေပါင္းခည ငနဲေလးကို ေခၚလာသဗ်။ ကိုရြာသား မေခၚလာခင္ အရင္ TAG ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္တို႔က ေျပာတဲ့ စကား ငနဲႀကီးေလးကို ႏွင္းဆီနီနီ က က်ေနာ့္အိမ္ကို အေရာက္ပို႔ေပးထားေသးတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္ မအားလို႔ မေရးျဖစ္ေသးတာပါ။ ဒီအေၾကြးေတြကိ မဆပ္ရေသးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ထပ္ TAG ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူတို႔ အိပ္ဖြင့္ေပးစာ ငတိေလးက ၀င္ေရာက္လာျပန္တယ္ဗ်ာ။ သူ႕ကို ေခၚလာသူကေတာ့ ႏွင္းမိုးေ၀ ပါ။ က်ေနာ့္ကို အကို မဲပါတယ္တဲ့ လာၾကည့္ပါဦးဆိုလို႔ သြားၾကည့္လိုက္တာ နံပါတ္ေလး ခ်ိတ္ေနတယ္ဗ်ာ။

ကဲ ... အေၾကြး သံုးခုကိုေတာ့ ဆပ္ရေတာ့မွာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ဘယ္ဟာကို အရင္ ဆပ္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ေဆးေပါင္းခတဲ့ ညအေၾကာင္းကို အရင္ ဆပ္မယ္လို႔ ေပၚလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည အေၾကာင္းကို ခ်ေရးလိုမယ္ ... ကိုရြာသား ေရ ... ေရးၿပီဗ်ာ။

က်ေနာ္ ေဆးေပါင္းခတဲ့ ညကို မျဖတ္သန္းျဖစ္ခဲ့တာ ေလးႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ သတိေတာင္ မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို ေမ့ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ျဖတ္သန္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည အမွတ္တရေလးေတြကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့လိုက္ၿပီ။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ညကို ေရာက္တာနဲ႔ အရင္ဆံုးဘာလုပ္တယ္လို႔ ထင္လဲ။ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လျပည့္ေန႔ညမွာ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ စဥ္းစားၾကတယ္။ ဘယ္မွာစုဆံုမယ္ဆိုတာလည္း သတ္မွတ္ခဲ့ၾက တယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ စုဆံုတဲ့ ေနရာက ေတာင္ကုန္းေပၚက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေအာက္ ေတာင္ေျခသူငယ္ခ်င္းတေယာက္အိမ္မွာ စုဆံုျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီလိုစုဆံုၾကတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြ မီးဖိုတယ္ဗ်ာ။ မီးပံုကို အလယ္မွာထားၿပီး ၀ိုင္းႀကီးပတ္ “၀” လံုး ပံုစံထိုင္ၾကတယ္။ ဂီတာက ေလးလက္။ ဘာဂ်ာက တခု။ လက္ခုပ္ (လက္ႏွစ္ဖက္)က အမ်ားႀကီးပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက မမ်ားပါ ဘူး။ ရွစ္ေယာက္ပါပဲ။

လျပည့္ညမွာ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဂီတာတီးၿပီး သီခ်င္း၀ိုင္းဆိုၾကတယ္။ ဒီၾကားထဲ အရက္ကေလး (ေသရည္)ပါ ပါလိုက္ေသးတယ္ဗ်ာ။ ေသရည္ပါေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အျမည္းက လိုေနၿပီး ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ စလိုက္တယ္။
“ငါတို႔ တြန္႔တိုတတ္တဲ့ အိမ္က ၾကက္သြားခုိးၾကမယ္။ ဘယ္လိုလဲ”
တေယာက္က အစေဖာ္လိုက္ပါၿပီး။
ေထာက္ခံတဲ့လူက ခုႏွစ္ေယာက္။ မေထာက္ခံတဲ့ လူက တေယာက္ (အဲဒါ က်ေနာ္)ပါ။
က်ေနာ္က ေျပာလိုက္တယ္။
“လျပည့္ညမွာ သူမ်ားၾကက္သြားခိုးတာ မေကာင္းဘူး”လို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ ၀ိုင္းသမၾကတယ္ဗ်ာ။
ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။
“မင္းက ဘာအခုမွ သူေတာ္ေကာင္းလာလုပ္ေနလဲ”တဲ့
“မင္းက ေၾကာက္လို႔လား ... ငရဲက ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး”တဲ့
“မင္း ေၾကာက္ရင္ေနခဲ့ ... ငါတို႔ေတာ့ သြားခိုးမယ္ .. ရလာလို႔ရွိရင္ မင္း လာစားရဲ လာစားၾကည့္”တဲ့ဗ်ာ
ကဲ က်ေနာ္က ဘာျပန္ေျပာမလဲ။ အကုန္လံုးက တေယာက္တခြန္း၀ိုင္းေျပာၾကၿပီေလ။ က်ေနာ္လည္း အမ်ားနဲ႔ တေယာက္ဆိုေတာ့ အရႈံးေပးလိုက္ရတယ္။ မဲမ်ားတဲ့ ဘက္ကို လိုက္ရစၿမဲပဲေလ။ သူတို႔ ေျပာတာလည္း မခံခ်င္းဘူး။ ဒါနဲ႔ လိုက္လုပ္ေရာဆိုပါေတာ့။

အင္း ... က်ေနာ့္ ေကာင္ေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္ဗ်။ ၾကက္ကိုခိုးတာ အသံေတာင္ မထြက္ဘူး။ ၾကက္မေအာ္ဘူးလို႔ ေျပာတာပါ။ ခိုးနည္းေလး ေျပာျပမယ္။ တေယာက္က ၾကက္ေျခေထာက္ကို ကိုင္တယ္။ ေနာက္တေယာက္ ၾကက္ကိုယ္လံုးကို ကိုင္တယ္။ က်န္တဲ့ တေယာက္က ၾကက္ေခါင္း (ႏႈတ္သီး)ကို ကိုင္ၿပီး သံုးေယာက္ေပါင္း ဖမ္းၿပီး ခိုးေျပးၾကတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာျဖင့္ စိုးရိမ္ရတယ္။ သိသြားရင္ မလြယ္ဘူးေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ၾကက္သားစားရ ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ၾကက္သားကို က်ေနာ္တို႔ ခ်က္စားတာ မဟုတ္ဘူး။ ၾကက္ေကာင္လံုးကို ကင္စားၾကတာ။ ေကာင္းတယ္ေနာ္။ အရသာက သိပ္ရွိၾကတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီတုန္းက အရက္ မေသာက္တတ္ေသးပါဘူး။ စိတ္က စမ္းခ်င္တာနဲ႔ လိုက္ေသာက္တာ တခြက္နဲ႔ကို ခ်ာလပတ္ကို လည္ တယ္ဗ်ာ။ ၾကက္သားကင္စားလိုက္ အရက္ေသာက္လိုက္။ ဂီတာေလး တီး။ သီခ်င္းေလး ဆိုလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာညေလး တညပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြ။ လကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္တဲ့လူက ယဥ္။ ရည္းစားကို လြမ္းတဲ့ လူက လြမ္းေပါ့။ အားလံုး အဲဒီလို ရွိေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ထဲမွာ အေကာင္အေသး ဆံုး (အေကာင္အေသးဆံုးဆိုလို႔ ကိုယ္လံုးကို ေျပာတာေနာ္) က သူ႔ရည္းစားဆီ သြားခ်င္တယ္လို႔ ထေအာ္တယ္။ အားလံုး အေတြးေတြက ပ်က္ကုန္လို႔ ၀ိုင္းေအာ္ဆဲၾကေသးတယ္ ဒီေကာင့္ကိုေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီေကာင့္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးၾကတယ္ေလ။ ဒီေကာင့္ေကာင္မေလးနဲ႔ မေတြ႔ခင္ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ မယ္ဇလီဆီခ်က္ခ်က္စားတဲ့ အိမ္မွာ လိုက္စားၾကေသးတယ္ဗ်ာ။ အရသာ ရွိလားမရွိလားေတာ့ မသိဘူး။ အရက္က ၀င္ေနတာကိုး။ စားၾက။ ေျပာၾကေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ီတာက္ပါၿပီး။ ဟိုေကာင့္ ခ်စ္သူေကာင္မေလးဆီကိုေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ေနတာက ရပ္ကြက္အလိုက္နဲ႔ဆို ေတာ့ ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ ရပ္ကြက္မွာရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမေလးအိမ္ကို ခ်ီတက္သြားၾက တာပါ။

ေရာက္ပါၿပီး။ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးဆီကို ....

ဆက္ရန္ .....

Posted in: အမွတ္တရ စာစု