ဟီနကုေလာ

ႏိုင္ျပည္ေအး

ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀၊ တဒဂၤခဏ၀ါဒရဲ႕ေအာက္မွာ လူျဖစ္ရ ရံႈံးၿပီ။ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာ ဘာလဲ။ လံုးသလား၊ ျပားသလား မသိ။ ဒီမိုကေရစီဆိုလွ်င္လည္း ငရဲသားလို႔ပင္ ျမင္ေနၾက။ နတ္သားလို႔လည္း ေတြးေနၾက ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ၊

ဟိုတခ်ိန္က အာရွရဲ႕ဓနဘဏ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဗမာႏိုင္ငံပါ။ ခုေတာ့ဗ်ာ ကမၻာေပၚမွာ ဆင္းရဲ တဲ့ႏုိင္ငံစာရင္းထဲကို ဇြတ္အတင္းထိုးထည့္ ဒီထက္ရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရႊဗမာသခင္မ်ဳိးေတြ ကၽြန္ျဖစ္ရေလၿပီ။

ကုေလာအမ်ဳိးအႏြယ္တို႔အား ဟီနယုတ္ေလွ်ာ့ေအာင္ျပဳခဲ့တဲ့ တရားခံအစစ္ဟာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြပါ။ ၾကည့္တတ္ရင္ ျမင္ပါတယ္။ အဂတိတရား (၄)ပါး ပခံုးထိပ္မွာ ခ်ိတ္။ ဘြဲ႔တံဆိပ္လို သေဘာထား။ အကုသိုလ္တရား (၅)ပါး အကုန္လုပ္။ အမွား။ အမွန္လဲ မခြဲျခား။ ဒါဟာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕ လက္ကိုင္တရားေတြပါ၊

မဟာအဂတိ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး (၄)ပါးရဲ႕ ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ကုေလာ ဗမာအမ်ဳိးသား ေကာင္းသမီးရတနာေတြ ယုတ္ေလွ်ာ့နိမ့္ပါး ေနၾကျခင္းပါ၊

သာဓက ျပရရင္ေတာ့
ဆႏၵာဂတိ၊ ၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ အာဏာေၾကာင့္ ကိုယ္နဲ႔ သင့္သူေတြကို ေျမာာက္စား။
ေဒါသာဂတိ၊ ၊ မုန္းသူေတြကိုေတာ့ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ေပး၊
ေမာဟာဂတိ၊ ၊ ေ၀၀ါးတဲ့အျမင္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ၾကည့္၊
ဘယာဂတိ၊ ၊ အေၾကာက္တရားလြန္ကဲလာေတာ့ အကုသိုလ္တရားေတြ ထပ္ခါထပ္ ခါ ပြား၊

ရွင္းရွင္းေလးပါ၊ ဇာတ္တူသားစားေတာ့ ဟသၤာကိုးေသာင္း ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း သာဓက။ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္ျပန္ေထာင္းတဲ့ ဒႆန။ အေျဖက ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဗမာႏိုင္ငံမွာ ဗ်သန တရား ငါးပါး။ တပါးမွ မက်န္ေတာ့ပါ၊

ဗ်သနတရား ငါးပါကေတာ့
ဥာတိဗ်သန၊ ၊ ကိုယ့္အမ်ဳိးအႏြယ္ေတြ ပါလာလို႑လဲ ထည့္မတြက္။ ပစ္ၾက။ ခတ္ၾက။ သတ္ၾက။ အပကာမ - သူ မ်ားမေကာင္းေၾကာင္းေတြလဲ ေျပာၾက။ ဆိုၾက။ ေရးၾက။ ရလဒ္က ဘာလဲ၊ ေသၾက။ ေၾကၾက။ ေျခေတြလက္ေတြ ျပတ္ၾက။ တိုၾက။ လူညြန္႔ေတြ တံုးၾက။ အမုန္းမီးေတြ ရွည္ၾက၊ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ျမင္တာကေတာ့ တပ္မေတာ္သားေတြဘဲ ေသေသ။ သူပုန္ေတြဘဲ ေသေသ။ အားလံုးဟာ ဥာတိ - ကိုယ့္အမ်ဳိးအႏြယ္ေတြဘဲ။ ဗ်သန - ပ်က္စီးျခင္းမလွ ပ်က္စီးၾကတာ အမွန္ပါ၊

ေဘာဂါဗ်သန၊ ၊ ဘတ္ဂ်က္လိုေတာ့ သစ္ေတာေတြ ခုတ္ေရာင္း။ ေဒၚလာလိုရင္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာျပပြဲေတြ လုပ္။ အရေခ်ာင္မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႔သားေကာင္းသမီးရတနာေတြကိုေတာင္ တျခား ျပည္ပေတြ ပို႔ သြင္း ကၽြန္ဇာတ္ခင္း။ ခုေတာ့ ကုန္ၿပီ။ စိမ္း၀ါနီေရႊရတနာေတြလည္း ကုန္ၿပီ။ ကၽြန္းသစ္နဲ႔ ပ်ဥ္းကတိုး သြားၾကားထိုးဖို႔ပင္ မက်န္ေတာ့။ ေရေအာက္က ဓါတ္ေငြ႔သိုက္ ခပ္မိုက္မိုက္ေရာင္းစား။ ျပည္သူေတြအတြက္ ဆီမီးတခြက္ေတာင္ မခံစားရ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ ေဘာဂေတြ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈံးေနတာ ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ်ပါ၊

ေရာဂါဗ်သန၊ ၊ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံသားေတြဆိုေတာ့ ေရေခၽြတာ။ မီးေခၽြတာ။ ဆီေခၽြတာ။ ဆန္ေခၽြတာေပါ့။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ေတာ့ အလကားရတဲ့ ရင္တြင္းျပစ္စကားေတြေတာင္မွ ေခၽြတာ ေျပာေနရတဲ့ နအဖေခတ္ပါ၊ အရာရာေခ႒တာေနရမွေတာ့ ဘယ္မွာလာၿပီး အာဟာရျပည့္ေတာ့မွာလဲ၊ ဆင္းရဲေတာ့ ေခၽြတာ။ ေခၽြတာေနတာမ်ားလာေတာ့ အာဟာရမျပည့္ အာဟာရမျပည့္မွေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေသာ ေရာဂါေတြက စံုလို႔။ ေရနစ္သူ ၀ါးကူထိုးသလို (HIV/AIDS) ေတြေရာ။ ၾကက္ငွက္ တုပ္ေကြး ေတြေရာ။ (TB) ေတြေရာ။ ငွက္ဖ်ားေတြေရာ။ ေတာင္ကတံုးေပၚမွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဘရက္စာ ေပါက္ေန သလို ေပါမွ ေပါ။ အသျပာေတြ ပံုေပးရတဲ့ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုးကိုလည္း မတတ္ႏိုင္။ ေရာဂါဗ်သနနဲ႔ ကုေလာအေဆြအမ်ဳိးေတြ ပ်က္စီးေနတာ ကုေ႗က႗ာပါ၊ ေတာထဲမွာ သစ္ပင္။ ၀ါးပင္ေတြ အမ်ဳိးစံု မရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ ေျမာက္မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးေနၾကတာ မေရတြက္ႏိုင္ပါ၊

ဒိဌိဗ်သန၊ ၊ ဒီဘ၀ ဒီကိုယ္စံ။ ေနာက္ဘ၀ ေနာက္ကိုယ္ခံမယ္။ ေကာင္းစြာႀကံစည္သူေတြ ကိုေတာ့ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထား။ ေကာင္းသတင္းစကားေတြဆိုရင္ ပုဆိန္႐ိုးေတြလုပ္။ အပုတ္ခ် ေသြးခြဲ။ ေကာင္းစြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတဲ့ လယ္သမား။ အလုပ္သမားမ်ားကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး။ အစံုစံုနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္။ အႏိုင္က်င့္။ သတ္ရဲျဖတ္ရဲရင္ေတာ့ စြမ္းအားရွင္တဲ့။ ျပည္သူေတြခ်စ္တဲ့ အဲန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြကို ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႔ အျပတ္ရွင္း။ ေမ (၃၀)အေရးအခမ္းက သက္ေသျပ။ ကမၻာႀကီးေတာင္ သိမ့္သိမ့္တုန္သြားခဲ့ရေပါ့၊

သီလဗ်သန၊ ၊ အထက္မွာ မူဆယ္။ ေအာက္ျပည္၀ယ္ ျမ၀တီ။ ေကာ့ေသာင္း။ အေရွ႕မွာ တာခ်ီလိတ္။ အေနာက္ ထိပ္တမူး။ ရွိရွိသမွ် ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စာရိတၱ။ ေျမမွာ က်ခဲ့ရၿပီ။ ဆရာ ေတြပင္ မဆင္ျခင္ႏိုင္ေတာ့ ပ်က္စီးျခင္းမလွ ပ်က္စီး။ ေနာင္တေခတ္ရဲ႕ သားေကာင္းသမီးရတနာ ဘယ္မွာ ရွာရပါ့မယ္။ ၀ိုင္းၾကပါ။ ကယ္ၾကပါ။ ကူၾကပါ။ အမိအဖျပည္သူအေပါင္းတို႔ ျပည္ဗမာေရွ႕ေရး မေတြး၀ံ့စရာပါ၊

စဥ္းစားၾကည့္ၾကစမ္းပါ။ အေျဖက လြယ္လြယ္ကေလးပါ၊
(၁) ကိုယ့္အမ်ဳိး ကိုယ္သတ္တာ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ရွိပါသလား၊
(၂) ကိုယ့္အမ်ဳိး ကိုယ္ႏွစ္ေပါင္း(၄၀။ ၉၀။ ၁၀၀)ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်တာ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ မွာ ရွိပါသလား၊
(၃) ကိုယ့္အမ်ဳိး ကိုယ္အႏိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္ေနတာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့ႏိုင္ငံလား၊
(၄) အက်င့္စာရိတၱေတြ ပ်က္စီးေနတာ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ရွိပါသလား၊
(၅) ေရ မလာ။ မီး ခဏ ခဏပ်က္တာ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံလား၊

ကိုယ့္ႏိုင္ငံ။ ကိုယ့္အေရး။ ကိုယ့္ျပည္သူေတြက အသိဆံုးမို႔ပါ၊ ဒီေန႔ေခတ္။ ဒီေန႑ကမၻာႀကီး ေပၚမွာ ဒိဗၺစကၠဳေတြ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ အျပည့္ပါ၊

ႏိုင္ငံတကာေဘာလံုးပဲြကို ဗမာျပည္သူျပည္သားေတြ အိမ္ထဲက အားေပးလို႔ေနရမယ့္ အခ်ိန္ပါ၊

ေျမာက္၀န္႐ိုးစြန္းက ေရခဲေတာင္ေတြ အေရတစက္စက္ ျဖစ္ေနတာကို ေတာင္၀န္႐ိုးစြန္းက ျပည္သူေတြ ျမင္ေနရမယ့္ အခ်ိန္ပါ၊ ရွက္တတ္ၾကပါ။ ေၾကာက္တတ္ၾကပါ။ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ တဲ့ ဟိရိၾသတၱပၸတရားေတြ ပြားမ်ားေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ၊ အဲဒီ အရွက္နဲ႔ အေၾကာက္တရား ႏွစ္ပါး ဆိတ္သုန္းမယ့္အခ်ိန္ဟာ ေလာကႀကီး ပ်က္ဆီးတဲ့ေန႔ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစကား ပန္ၾကားပါရေစ၊

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ သင့္အတြက္ပါ၊
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ တိုင္းျပည္အတြက္ပါ၊
အမ်ဳိးသားတို႔ ႏိုးၾကားၾကေလာ့၊

ႏိုင္ျပည္ေအး

Posted in: ေဆာင္းပါး