ေက်ာင္းသားလုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေရး

ဗၾသ

ေက်ာင္းသားေတြကို ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔၊ စာပဲသင္ၾကလို႔ ေျပာတဲ့လူေတြ႐ွိၾကတယ္။ ရည္႐ြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေစတနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပဲ။ ဒီအထဲမွာ အုပ္စုိးသူေတြက အေျပာဆံုး။ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီေတြကေန ကေန႔ နအဖ အထိ။

ေက်ာင္းသားေတြလုပ္တယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ အာဏာကိုလိုခ်င္လို႔ အာဏာရေရးလုပ္ တာ လား။ ကိုယ့္ကိုထိလာလို႔ လုပ္တာလား။ ေက်ာင္းသားအက်ိဳးနဲ႔ သက္ဆိုင္လို႔လုပ္တာလား သမိုင္းကိုေသခ်ာျပန္ၾကည့္ရင္ အ႐ွင္းသိႏိုင္တယ္။

ဗမာျပည္ ေက်ာင္းသားသမိုင္းမွာ အေစာဆံုးတိုက္ပြဲလို႔ဆိုႏိုင္တဲ့ ႐ွိခိုးျပႆနာကိစၥကိုပဲ ၾကည့္။ ၂၀ရာစုႏွစ္ထဲ၀င္ကာစ၊ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္ဆီက။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေအးေအး ေက်ာင္းတက္ေနတာ။ ဒီလိုအခါမွာ အဲဒီတုန္းက ပညာ၀န္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး မစၥတာေကာ့က ေက်ာင္းသား ေတြဟာ ဆရာမ်ားနဲ႔ပညာေရးဌာနက အရာ႐ွိေတြကို ႐ွိခိုးအ႐ိုအေသðပရမယ္လို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပန္လိုက္တယ္။ ဒါဟာ ဗမာဘုရင္ေတြလက္ထက္တုန္းက ဗမာဘုရင္ေတြကို သူတို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြက ႐ွိခိုးရတာကို ျပန္ဂလဲ့စားေခ်တာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး တခ်ိန္မွာ ဗမာ ႏိုင္ငံသားထဲက အထက္ပိုင္းေရာက္လာမယ့္၊ အရာ႐ွိေတြ ျဖစ္လာမယ့္ ေအလိ(တ္) (elite)ေလာင္း ေလးေတြကို ႀကိဳၿပီးနံႏွိမ္ထားတာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ နအဖ စဥ္းစားနည္းအတိုင္း လုပ္တာပဲ။

ေက်ာင္းသားေတြဘက္ကေန ဘယ္လို႐ွိခိုးရမွာလဲလို႔ ေသခ်ာေအာင္ထပ္ေမးေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးနဖူးနဲ႔ထိ ႐ွိခိုးရမယ္လို႔ အတိအက်ျပန္ေျပာတယ္။ ေသနတ္စေဖာက္တာဟာ အာဏာ ပိုင္ေတြဘက္က ေဖာက္တာပဲ။ ဒါကိုငံု႔ခံေနရမွာလား။ အဲဒီ တုန္းကသာ အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရင္ သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔၊ သခင္ဗဟိန္းတို႔ မစၥတာစေလာ့ကို လက္အုပ္ခ်ီရတာ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ ေနာက္ ၿပီး န၀တ၊ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြလည္း သိပ္ကိုသေဘာက်လိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း။

ဒါမ်ိဳးမွာ ဆုတ္လို႔၊ တြန္႔လို႔မရဘူး။ တန္ဘိုးဘယ္ေလာက္ေပးရ၊ ေပးရ ဆန္႔က်င္ရမွာပဲ။ ေက်ာင္းသားအေရးလို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္၊ အမ်ိဳးသားဂုဏ္၊ အမ်ိဳးသားမာန္နဲ႔ ဆက္ေနတယ္ လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါဟာဗမာျပည္သားအားလံုးကို ေစာ္ကားတာ။ သူတို႔အဂၤလိပ္ခ်င္းမွာ ဒီလိုအစဥ္အလာမ႐ွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေက်ာင္းသားနဲ႔မိဘေတြဟာ ၀ိတိုရိယေဟာလ္ (ဂလုပ္႐ံု-ေနာင္မွာဂုဏ္႐ံု)မွာ အစည္းအေ၀းက်င္းပၿပီး ေကာ့ရဲ႔အမိန္႔ဟာ မဆီေလ်ာ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႔အယူအဆကို အဲဒီတုန္းက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး မစၥတာ ေ၀းလ္ရစ္က ေတာင္မွ စာနာေထာက္ခံတယ္။

ဒီလိုနဲ႔အဲဒီအမိန္႔ျပန္႐ုပ္သိမ္းလိုက္ရတယ္။

ေက်ာင္းသားသမိုင္းရဲ႔ ပထမဦးဆံုးလို႔ဆိုရမယ့္ တိုက္ပြဲဟာေအာင္ပြဲနဲ႔ မဂၤလာယူခဲ့တယ္။

၁၉၃၅-၃၆ တိုက္ပြဲမ်ားဟာ ကိုႏုနဲ႔ ကိုေအာင္ဆန္းကို ေက်ာင္းကထုတ္လိုက္ရာကေန တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ေက်ာင္း သားေတြေရာ၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြပါ ပါ၀င္တဲ့ ဆႏၵျပမႈ ႀကီးအျဖစ္ ႀကီးထြားလာတယ္။ ၁၉၃၆ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလကေန ေမလ ၆ ရက္ေန႔အထိျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီတိုက္ပြဲမ်ားကေန အမ်ိဳးသားေကာလိပ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းေတြ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြရဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓာတ္ကို တဆင့္တိုးျမ‡င့္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကိုႏုနဲ႔ကိုေအာင္ဆန္းကိုသာ ေက်ာင္းက ထုတ္မပစ္ခဲ့ရင္ ဒီတိုက္ပြဲေပၚမွာမဟုတ္ဘူး။

မႏၱေလးအာဇာနည္ ၁၇ ဦး က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ရဟန္းသံဃာမ်ားရဲ႔ ဆႏၵျပပြဲ ဟာလည္း ကိုလိုနီအာဏာပိုင္ေတြက ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ကိုသတ္လို႔ ေပၚထြက္လာတဲ့ တိုက္ပြဲပဲ။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ကိုသတ္တာကေရာ။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု တပ္သား ေတြ ေရနံေခ်ာင္းကခ်ီတက္လာတာကို အဂၤလိပ္ကလမ္းမွာ အႏုနည္းေရာ၊ အၾကမ္းနည္းပါ သံုးၿပီး òဖိခြဲေနတာမို႔ အတြင္း၀န္႐ံုကို၀ိုင္းၿပီးဆႏၵျပၾကတာ။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းဆႏၵျပၾကတာ။ ဒါကို ရက္ရက္စက္စက္ လူေသတဲ့အထိႏွိပ္ ကြပ္တယ္။

၇ ရက္ဂ်ဴလိုင္အေရးအခင္းဆိုရင္လည္း ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ဟာ ပထမဆံုးအာဏာသိမ္းတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာကိုသိမ္းတယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံသားေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အႏၱရာယ္ျပဳ တာပဲ။ ၁၉၆၀ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ နည္းမွ မနည္းပဲ။ အဲဒီဆႏၵေဖာ္ျပမႈေတြ ကို ျငင္းပယ္႐ံုမက အာဏာသိမ္းတဲ့ေန႔မွာပဲ ၈ တန္းေက်ာင္းသားငယ္ စ၀္မီမီသိုက္ကို မတရား ပစ္သတ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာေက်ာင္းသားေတြကိုေရာ တျပည္လံုးက ျပည္သူေတြကိုပါ လူသတ္ျပၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘယ္တုန္းကမွမ႐ွိဖူးတဲ့ အေဆာင္စည္းကမ္းေတြ ခ်မွတ္လာတယ္။ ဒါကိုက ေက်ာင္းသားေတြကို တမင္နံႏွိမ္လိုက္ တာျဖစ္တယ္။ သူတို႔မွာ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ဦးခ်ိဳးသြားဖို႔ အစီအစဥ္႐ွိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ငံု႔ခံေနလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္ သြားမလဲ။ ဦးက်ိဳးၿပီဆိုၿပီး ဆက္နင္းလာမွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လူတရာေက်ာ္အသတ္ခံရတဲ့ ၇ ရက္ဂ်ဴလိုင္ အေရး ေတာ္ပံုႀကီးေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။

႐ွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကိုလည္း ျပန္ၿပီးသံုးသပ္လိုက္ပါ ျပႆနာကိုစတာဟာ စစ္ အစိုးရဘက္ကပဲ။ တိုင္းျပည္ကို ေဒ၀ါလီ ခံရေအာင္လုပ္တာ၊ ေငြစကၠဴေတြ တရားမ၀င္ေၾကာင္း ေၾကျငာတာ၊ ကိုဖုန္းေမာ္ကိုသတ္တာ၊ ဒါေတြအားလံုးဟာ ေက်ာင္းသား ေတြနဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥေတြ လား။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးနဲ႔ ပညာသင္ၾကားေရးတို႔ကို မထိခိုက္တဲ့ကိစၥေတြ လား။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာလည္း မဆလစစ္အစိုးရဘက္က ေသနတ္စေဖာက္လို႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ တုိက္ပြဲႀကီးပဲ။

ေနာက္ၿပီး ဒီေန႔ဗမာျပည္အေျခအေနလိုဟာမွာ ဒီမိုကေရစီအေရးကအစ ေဖာင္တိန္ တေခ်ာင္း ၀ယ္ရေရးအထိ၊ ဘာအေရးအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆႏၵျပတယ္ဆိုရင္ ျပတယ္လူေတြဟာ မွန္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စစ္အစိုးရက တိုင္းသူျပည္သားေတြကို အဖက္ဖက္က ခ်ိဳ႔တဲ့ ေအာင္ တမင္လုပ္ထားလို႔ပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈနဲ႔ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲ ဆိုတာေတြဟာ သမိုင္းမွာေရာ၊ အခုလက္႐ွိမွာေရာ ဖိႏွိပ္သူ အုပ္စိုးသူေတြက မတရားဖန္တီးလို႔ ေပၚေပါက္ရတာခ်ည့္ပဲျဖစ္တယ္။ ႁခြင္းခ်က္မ႐ွိဘူး။ မတရားမႈေတြ ႐ွိသေ႐ြ႔ ေနာင္လည္း ေပၚေနအုန္းမွာပဲ။

ဒါကို ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္လို႔ ေခၚခ်င္၊ ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ေခၚႏိုင္၊ ေျပာႏိုင္တယ္။

Posted in: ေဆာင္းပါး