1:13 PM
မာန္လႈိင္းငယ္
ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
ဘ၀မွာ ... အဆံုးအစမဲ့ လမ္းေပ်ာက္ေနရင္လည္း
က်ေနာ္တို႔ဆီ ...
လင္းလက္ေတာက္ပစြာ ျပန္လာခဲ့ပါ တမ္းတေနမိပါရဲ႕ ... ေမေမ။
ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
က်ေနာ္တို႔ ေခါင္း ထက္ေကာင္းကင္က
ေန၊ လ၊ ၾကယ္၊ တာရာေတြ
အခါတိုင္းလိုပဲ အနတၱ (အဆံုးမရွိ) တည္ရွိေနေလရဲ႕ ... ေမေမ။
ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
ဘ၀သံသရာမွာ ... ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္
ညျမင္ ေန႔ေပ်ာက္၊ ၾကယ္ျမင္ လေပ်ာက္
မေျပာင္းမလဲ ျဖစ္ၿမဲစြာ အရွိကို အရွိအတိုင္းပါပဲ
ဒါေပမယ့္
ေမေမေရ ...
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတၱရင္ခြင္ႀကီးထဲမွာေတာ့
အခါတိုင္းလိုပဲ ကြက္လပ္ေလးတခု က်န္ေနစၿမဲပါ ... ေမေမ။
ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀မွတ္တိုင္မွာေတာ့
`ကြက္လပ္ေလးတခုရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ´
အခါခါအလီလီ သမိုင္းအကၡရာအျဖစ္ တင္ရွိေနဆဲပါ ... ေမေမ။ ။
မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၄) ရက္။
Posted in: ကဗ်ာ
0 comments:
Post a Comment