"ရွစ္ရက္ ရွစ္လ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္" ဟာ ၾကာခဲ့ၿပီလား

ဒီည ...
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ျဖစ္တယ္
ဒါေပမယ့္
လမင္းနဲ႔ ၾကယ္ပြင့္ေတြေတာ့ မျမင္ရပါ။

ဒီည ...
အိပ္မက္တခု ေထြးပိုက္မိတယ္
မွတ္မိေနတဲ့ ပံုရိပ္တခုနဲ႔
တိုးတုိးတဲ့တဲ့ အာ႐ံုထဲ စကားလံုးမ်ား တိုး၀င္လာတယ္
"ရွစ္ရက္ ရွစ္လ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္" တဲ့
ပဲ့တင္ထပ္ကာ လႊင့္ပ်ံ႕ေနခဲ့
သူမ ...
နီးနီးလာရာကေန ေ၀းသထက္ ေ၀းေ၀းသြားျပန္တယ္။

ဒီေန႔ ...
သမိုင္းမွတ္တိုင္လႊင့္ထူေစခဲ့တဲ့
အတိတ္က
ေၾကကြဲဖြယ္ပံုရိပ္မ်ားနဲ႔ ငိုခ်င္းထပ္ ေတးသံမ်ား
စစ္ဖိနပ္သံနဲ႔ ေသနက္သံေတြေအာက္
ယမ္းေငြ႔ေတြ တေ၀ေ၀ တလူလူနဲ႔
မိုးလံုးျပည့္ ထက္ေကာင္းကင္
စၾကာ၀ဌာတခုလံုးကို တုန္းဟီးေစခဲ့တဲ့
"ရွစ္ရက္ ရွစ္လ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္" ဟာ ၾကာခဲ့ၿပီလား ... ။

ဒီေန႔ ...
မိုးစက္ေတြက ေအးခဲသလို
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက ျပာရီအုံ႔မႈိင္းလြမ္းေမာေနစဥ္
အလိုက္ကန္းဆိုး မိုးဖြဲေတြက ဆက္တိုက္ သည္းသန္ေနတယ္။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

ေခတ္ပ်က္ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာမ်ား

(၁)
အိပ္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေမွာင္ေမွာင္ထဲ
စိတၱဇလူသားတဦး
နံရံေပၚ ေရးျခစ္
`ငါ့ကို ေဆး႐ံုမပို႔ၾကပါနဲ႔´။

(၂)
လမ္းမရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေပၚ
ေဗဒင္ဆရာတဦး
ေက်ာက္သင္ပုန္းမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေရးတြက္ၾကည့္
`ငါ မနက္ျဖန္ ေသရေတာ့မယ္´။

(၃)
လမ္းမရဲ႕ ဟိုတဖက္
သူေတာင္းစားတဦး
ခြက္ကို ေမွာက္ၿပီး စိတ္ထဲက ညည္းတြား
`ငါ ဒီေန႔ ငတ္ေတာင္ေသသြားႏိုင္တယ္´။

(၄)
အဲယားကြန္းခန္းထဲက
ကုမၸဏီပိုင္ရွင္တဦး
ကြန္ပ်ဴတာေပၚ ႐ိုက္ထည့္
`အနာဂတ္အတြက္ ပိုက္ဆံပိုရမွ ျဖစ္မယ္´။

(၅)
ၿမိဳျပရပ္ကြက္ထဲ
ဘ၀င္ေလဟတ္သူ လူငယ္တဦး
ဘီယာခြက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္း
`ရပ္ကြက္ထဲမွာ ငါ အခ်မ္းသာဆံုး´။

(၆)
က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ထဲက
ခၽြတ္ၿခံဳက်သူတဦး
ဘာမွမရွိတဲ့ ထမင္းအိုးကို ဖြင့္ၾကည့္
`၀မ္းက တထြာမို႔လို႔သာေပါ့ကြာ´။

(၇)
စတိတ္႐ႈိးပြဲရဲ႕ မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ
အဆိုေတာ္တဦး
ခုန္ေပါက္ေျပးလႊား သီဆိုရင္း
`ငါ့ကို ၿပိဳင္သူ ငါ့ရန္သူပဲ´။

(၈)
အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈကို ေတာ္လွန္ခဲ့သူ
မာတင္လူသာကင္းရဲ႕
ကမၻာေက်ာ္မိန္႔ခြန္း
"I have a dream"။

(၉)
ဗမာျပည္က
ေခြးဋီကာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက
`ဆရာ မေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမင္သြားခ်င္တယ္´။

(၁၀)
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကဗ်ာဆရာ
ဒဂုန္တာရာက
`ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြသာရွိ၊ မုန္းသူမရွိ၊ ခ်စ္သူသာရွိ´။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၃) ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

အေရာင္မေရာတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္

(၁)
ကိုေက်ာ္ ...
ေန႔တေန႔ကုန္တိုင္း
သတိရလို႔ ကဗ်ာေတြ ေရးျဖစ္တယ္
ဒါေပမယ့္
ကဗ်ာ့ကာရန္ေတြက
ဖုန္းဆိုးေျမလမ္းမလို ကေပါက္သိကေပါက္ခ်ာ
ခင္ဗ်ား မရွိေတာ့
အရာရာဟာ ခမ္းေျခာက္ အလြမ္းတေစၧေျခာက္ခံရတယ္။

(၂)
ပုထုဇဥ္လူသားမ်ား အလြမ္းေတြ သြန္းၿဖိဳးဖို႔
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္အတြက္
ပန္းခ်ီေတြ ေရးျခယ္
ကဗ်ာေတြ ဖြဲ႔ႏြဲ႔
၀တၳဳေတြ သီကံုး
ရသေတြ လံုးေထြး
သံစဥ္ေတြ `to burst´
ေနာက္ဆံုးမွာ ...
ဆိုက္ေရာက္ဘူတာ လြမ္းရပါသည္
`လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္´ဆီ ... ။

(၃)
ခင္ဗ်ား မသိတဲ့ အရာတခု
က်ေနာ့္ကာရန္ေတြ
ခင္ဗ်ားလက္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ ဆူးကို
တဖ်က္ဖ်က္နဲ႔ ရိုက္ခတ္လာတဲ့ လႈိင္းသံက
ေစတနာကို အက်ဳိးမေပး
သံသယမ်က္လံုးမ်ားနဲ႔သာ ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္
ကမၻာႀကီး အရည္ေပ်ာ္မယ့္ ေခတ္တေခတ္ကို
ကမ္းၿပိဳရထားလို မကူးေျပာင္းခင္အခ်ိန္းေလးမွာ
အလွတရားနဲ႔ စူးနစ္ဒဏ္ရာ
အမုန္းတရားနဲ႔ စာနာျခင္းတို႔ ဘံုလံုတလွည့္ ေရတလွည့္
ဒီၿမိဳ႕မွာ ခင္ဗ်ားတေယာက္ထဲမဟုတ္ ...
ခင္ဗ်ားမရွိတဲ့ ဒီၿမိဳ႕မွာ
ေစတနာသန္႔သန္႔ ကာရန္ေတြကိုေတာ့
ျပန္မ႐ုပ္သိမ္းႏိုင္ပါဘူး ... ။

(၄)
ကိုေက်ာ္ ...
ၿပံဳးၿပံဳးေမာ့ေမာ့ေလးနဲ႔
အဆိပ္၀ိုင္တခြက္ကို ေသာက္ခဲ့ရင္
အဆိပ္ဟာ သတၱိပဲ
ဘ၀ကို အမုန္းဖြဲ႔စရာမလိုေအာင္
ခင္ဗ်ာရဲ႕ မွန္ကန္ျခင္း သစၥာတရားကို
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ...
ခင္ဗ်ားေသာက္ခဲ့တဲ့ အဆိပ္၀ိုင္တခြက္ဟာ
ဒီေန႔ကမၻာအတြက္ မနက္ျဖန္ကမၻာကို
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း အလင္းစက္ကေလး
ဒီ `လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္´ မွာ
ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်က္ဖ်က္ ထြန္းေတာက္ေစဖို႔
က်ေနာ္တို႔လည္း ...
ၿပံဳးၿပံဳးေမာ့ေမာ့ေလး အဆိပ္၀ိုင္တခြက္ကို ေသာက္ရင္း
ေနာင္တတစက္ကေလးမွ အေရာင္မေရာတဲ့ ဒီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ... ။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၇) ရက္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုေနဘုန္းလတ္ကို သတိရမႈေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးဖြဲ႔ခဲ့ျခင္းပါ။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

တူညီ ကြဲျပား သံုးဦးသား

ႏိုင္ငံေရးကို သိသူက
ေပတံ၊ ခဲတံ၊ စာအုပ္ကို လွန္ကေလာ္ရင္း
လူအမ်ား ျမင္သာေအာင္
ဒသန၊ ေ၀ါဟာရ၊ မူ၀ါဒေတြကို ေရးတယ္။

စီးပြားေရးကို သိသူက
ေလာဘေဇာကို ဓားသြားေပၚတင္ရင္း
လူအမ်ား လည္ပင္းကို
ကြက္ေက်ာ္႐ိုက္ ေပတီးတြက္ရင္း ညစ္တယ္။

အာဏာကို သိသူက
အာဏာရမၼက္ေဇာကို ဖက္တြဲရင္း
ႏိုင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားကို
ၿခိမ္းေျခာက္၊ ဖမ္းဆီး၊ သတ္ျဖတ္၊ လိမ္ညာမႈေတြ အကုန္လုပ္တယ္။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁၂) ရက္။
(၁၁ နာရီ ၄၈ မိနစ္)

မွတ္ခ်က္။ ။ ကဗ်ာဆရာေနမ်ဳိးရဲ႕ ထရပ္ကားေပၚက သစ္သီးေတြ (ေခတ္ေပၚကဗ်ာ) စာအုပ္ထဲမွ ထိုသံုးဦးကဗ်ာကို ဖတ္ရင္း ခံစားမိသြားတာေလးကို ေရးခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

သီခ်င္းနဲ႔သာ ကဗ်ာသီ

ျခစားျခင္းခံေနရတဲ့
အိမ္အိုေတြ ဒုနဲ႔ေဒး
အိုးအိမ္မဲ့ေတြ ဒုနဲ႔ေဒး
ဘယ္အရာေတြကမွ အေရးမလႈပ္
ငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ ၾကည့္ေနၾက ... ။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမဲ့၊ ေမတၱာငတ္
ခိုလံုရာမဲ့၊ ၀မ္းေရးပ်က္
အငတ္ငတ္၊ အပ်က္ပ်က္
ေလွ်ာက္တည္ရာမဲ့စြာနဲ႔
ဇာတ္ဆရာအလိုက်
႐ုန္းကန္းလိုက္ၾကေပေတာ့ ... ။

သစ္တပင္ေကာင္း ငွက္တေသာင္းတဲ့
ေမတၱာတရားကို ရွာေဖြပါ
သစၥာတရားကို သိမ္းဆည္းပါ
ဆႏၵနဲ႔ ေလာဘကို ခြဲျခားပါ
အသင္တို႔ ...
ငိုးညည္းေနမယ့္အစား
သီးခ်င္းနဲ႔သာ ကဗ်ာသီလိုက္ၾက ... ။

တိတ္ဆိတ္မႈက
အာ႐ံုကို ဖမ္းစားလို႔
ျဖဴစင္မႈအတြင္းကလီဇာကို
ေကာက္က်စ္မႈ ငမိုက္သားေတြ
တိုက္တူးကာ လိုက္စားေနေတာ့
ဆာေလာင္မႈေတြ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္
ေရွ႕ဆက္ ... ႐ုန္းကန္းလႈပ္ရွားေနၾကေပဦး ... ။


မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၆) ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

ဒီလိုေတြးမိတယ္

ဒီလိုေတြးမိတယ္
ၾကယ္ေႂကြတဲ့အခါ
ဆုေတာင္းျပည့္တယ္တဲ့
ဒါေပမယ့္ ...
ၾကယ္ေႂကြက
ဘယ္သူ႔အိပ္မက္ထဲ ထိုးဆင္းသြားခဲ့သလဲ။

ဒီလုိေတြးမိတယ္
အူ၀ဲဆိုၿပီး ၾကားလိုက္တဲ့အခါ
ကံၾကမၼာတို႔ရဲ႕ ေမွာ္၀င္စြမ္းနဲ႔အတူ
ခလုတ္တိုက္လွဲဖို႔ ဆီးႀကိဳခံလိုက္ၿပီ။

ဒီလိုေတြးမိတယ္
သစ္ရြက္ေႂကြတဲ့အခါ
ေတာင္းဆုမ်ားျပည့္သတဲ့လား
သိခဲ့တာ ...
သစ္ရြက္ေႂကြ ငိုညည္းသံတခု
ေျမႀကီး ရီ(ရယ္)သံတခု
တို႔က ...
သိမ့္သိမ့္တုန္ ဒိုးယိုေပါက္ခဲ့တယ္။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ (၁၇) ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ မိခင္

ႏွလံုးသားထဲ ထိ
၀င္းမွည့္ခ်ဳိၿမိန္ျခင္းမ်ားစြာ စီး၀င္ေနတဲ့ ျမစ္
ဧရာ၀တီ ... ။

ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား
ၿမဲျမန္ျခင္းမ်ားစြာ စိုက္ထူေပးေနတဲ့ ျမစ္
ဧရာ၀တီ ... ။

အနာဂတ္ဘ၀
လွလွပပ စိမ္းစိုျခင္းမ်ားစြာ သယ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ ျမစ္
ဧရာ၀တီ ... ။

ကေလးငယ္
ရင္၀ယ္ပိုက္ေထြး ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ မိခင္
ဧရာ၀တီ ... ။

ခံစားမႈဒုကၡ
ထိန္႔လန္႔မႈအဖံုဖံု ရပ္တန္႔ေစဖို႔
တဖက္မွာ
ေရတခြက္ကို ကိုင္ရင္း
ေနေရာင္မွာ ေထာင္ၾကည့္လိုက္
ၾကည္လင္ေတာက္ပမႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ကို ရွာေတြ႔ႏိုင္မယ္။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

ေမေမ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္လႈိင္ (ခ) ေဒၚလံုးၾကည္ ကြယ္လြန္ျခင္း (၇) ႏွစ္ျပည့္

Read more »

Posted in: ေမေမ့ ဖိတ္စာ

`ကြက္လပ္ေလးတခုရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ´

ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
ဘ၀မွာ ... အဆံုးအစမဲ့ လမ္းေပ်ာက္ေနရင္လည္း
က်ေနာ္တို႔ဆီ ...
လင္းလက္ေတာက္ပစြာ ျပန္လာခဲ့ပါ တမ္းတေနမိပါရဲ႕ ... ေမေမ။

ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
က်ေနာ္တို႔ ေခါင္း ထက္ေကာင္းကင္က
ေန၊ လ၊ ၾကယ္၊ တာရာေတြ
အခါတိုင္းလိုပဲ အနတၱ (အဆံုးမရွိ) တည္ရွိေနေလရဲ႕ ... ေမေမ။

ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
ဘ၀သံသရာမွာ ... ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္
ညျမင္ ေန႔ေပ်ာက္၊ ၾကယ္ျမင္ လေပ်ာက္
မေျပာင္းမလဲ ျဖစ္ၿမဲစြာ အရွိကို အရွိအတိုင္းပါပဲ
ဒါေပမယ့္
ေမေမေရ ...
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတၱရင္ခြင္ႀကီးထဲမွာေတာ့
အခါတိုင္းလိုပဲ ကြက္လပ္ေလးတခု က်န္ေနစၿမဲပါ ... ေမေမ။

ခြဲခြာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္ တမ္းတေနရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ ...။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀မွတ္တိုင္မွာေတာ့
`ကြက္လပ္ေလးတခုရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ´
အခါခါအလီလီ သမိုင္းအကၡရာအျဖစ္ တင္ရွိေနဆဲပါ ... ေမေမ။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၄) ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

အခ်ိန္ရရင္ ေမ့ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ တိမ္ေပၚတက္လိုက္ပါဦး

မနက္ခင္းနဲ႔အတူ
အာရံုဦးေရာင္ေလး ထြန္းေတာက္လာဖို႔
ငါ့ေျခရာေတြ ထင္က်န္သြားေအာင္
နက္နက္နဲနဲေလး ေျခြယူသြား ...
အခ်ိန္ရရင္ ေမ့ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ တိမ္ေပၚတက္လိုက္ပါဦး။

ညေနခင္းနဲ႔အတူ
ဆည္းဆာေရာင္ေလး ျဖာက်လာဖို႔
ငါ့သက္ျပင္းေတြ ထင္ဟပ္သြားေအာင္
ျပင္းျပင္းရွရွေလး ႏုတ္ယူသြား ...
အခ်ိန္ရရင္ ေမ့ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ တိမ္ေပၚတက္လိုက္ပါဦး။

သန္းေခါင္ယံနဲ႔အတူ
ညဥ့္ဦးေရာင္ေလး ပိန္းပိတ္လာဖို႔
ေရွ႕က နံရံေတြ ကြာက်သြားေအာင္
ငါ့အရိပ္ေတြ မည္းေမွာင္သြားေအာင္
ႏွစ္၊ လ၊ ရက္ေတြ ၾကာေညာင္းလာတဲ့ကာလတခုထိ

ေၾကာင္းက်ဳိးမဆီေလွ်ာ္တဲ့ ေသျခင္းတရားတခုေၾကာင့္
မေတာ္တဆ သူရဲေကာင္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ...
အညၾတထဲက အညၾတသာ ျဖစ္လာေစဖို႔အတြက္
အခ်ိန္ရရင္ ေမ့ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ တိမ္ေပၚတက္လိုက္ပါဦးမယ္။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၆) ရက္။
(၁၀း၂၄) မိနစ္တိတိ

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ