ေမေမ ဘယ္လိုေနရွာမလဲ

မာန္လိႈင္းငယ္

ေမေမ ဘယ္လိုေနရွာမလဲ

ဒီေန႔၊ ဒီအခ်ိန္
အျပင္ဘက္မွာေတာ့
အားလံုး၊ အားလံုးေသာ သားသမီးေတြ
ေမေမ့ပံုပါတဲ့ တီရွပ္အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားရင္း
ေမြးေန႔ပြဲကို က်င္းပေနၾကေလရဲ႕။

ဒီအခ်ိန္မွာ
ေမေမ ဘယ္လိုမ်ားရွိေနရွာမလဲ …။

ေမေမဟာ
ဒီလိုေန႔မ်ဳိးမွာ
အိမ္ျပတင္းေပါက္နံေဘး
ကုလာထုိင္ေပၚ ထိုင္ေနရင္း
ကမၻာ့အႏွံ႔ျပဳလုပ္ေနတဲ့
ေမေမ့ေမြးေန႔ေတြဆီကို
အာရံုေတြ ျဖန္႔လႊတ္ထားလိမ့္မယ္လို႔ ျမင္မိေလရဲ႕။

သည္လိုနဲ႔
ေမေမ့ႏွလံုးသားက မၿပံဳးရယ္ႏိုင္ခဲ့တာ
ၾကာလွေရာေပါ့ … ။

ဒါေပမယ့္
ေမေမ့အၿပံဳးေတြက
မိုးေတြရြာတိုင္း "ထ" ပြင့္တဲ့ ပန္းေတြလိုမ်ဳိး
ကမၻာ့အႏွံ႔ ႀကဲပက္ထားေလရဲ႕။

လင္းယုန္ေတာင္ပံလို
တအိအိနဲ႔ ရိုက္ခက္ေရြ႕လ်ားေနတဲ့
ပင္လယ္လႈိင္းခက္ေတြၾကား
ဘယ္ေသာအခါမွ နစ္ျမဳပ္သြားမွာမဟုတ္တဲ့
ေမေမ့ရဲ႕ ရဲရင့္တဲ့သတၱိေသြးေတြ …
ေမေမ့ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ဂရုဏာေတြ …
ေမေမ့ရဲ႕ ျပည္သူနဲ႔ ႏိုင္ငံအေပၚထားရွိတဲ့ ေမတၱာတရားေတြ …
အားလံုး …
ေရျပင္ေပၚမွာ တေဖြးေဖြးနဲ႔
ၾကယ္တာရာေတြ ထြန္းေတာက္လတ္ေနသလို
ကမၻာေပၚမွာ ထာ၀ရေအာင္ပြဲခံႏုိင္တုန္း ရွိေလရဲ႕။

ဒီေန႔ …
ေမေမ့အသက္ (၆၃)ႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ။

ေမေမ …
ပါးရည္ေတြ တြန္႔ေနပါေစ …
ေမေမ သက္ေက်ာ္ရာေက်ာ္ရွည္ႏုိင္ေစဖို႔
သားတို႔ ဒီေန႔ခ်ိန္ခါေရာက္တိုင္း
ေမေမ့အတြက္ ေမြးေန႔မဂၤလာပြဲကို က်င္းပရင္း ဂုဏ္ျပဳသြားမွာပါ။

ဒီေန႔
မိုးတိမ္ေတြက မၾကည္လင္
ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ေမေမစု "သက္ေက်ာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ"
ေမေမစု "အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ"
"ေမေမစုကို ခ်က္ခ်င္းလြတ္ …
ခ်က္ခ်င္းလႊတ္" တခဲနက္ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ
ေမေမ႔ကိုခ်စ္တဲ႔ သားသမီးအားလံုးရဲ႕
ရင္ထဲကဆႏၵေတြ
စၾကာ၀ဠာတခြင္လံုး ဘ၀ဂ္ညံလို႔
တမိုးလံုး ဟိန္းလွ်ံတက္သြားခဲ႔တယ္
ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္ခံစား
ေမေမ…ၾကားႏိုင္ပါေစသား။ ။

မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၁၉)ရက္။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

မအိုေသာ၊ မနာေသာ၊ မေသဆံုးေသာ …

မာန္လႈိင္းငယ္

မအိုေသာ၊ မနာေသာ၊ မေသဆံုးေသာ …

မိခင္ဆိုတာ က်ေနာ့္ဘ၀နဲ႔ယွဥ္ေျပာရရင္ ဖ၀ါးလက္ႏွလံုး၊ ပခံုးလက္ႏွသစ္ကတည္း က အရာရာကို ထိန္းသိမ္းပဲ့ျပင္၊ ျပဳစုယုယခဲ့သူျဖစ္တာေၾကာင့္ အရမ္းကို အႏႈိင္းမဲ့ျဖစ္ပါ တယ္။ အင္မတန္ကိုလည္း ေက်းဇူးႀကီးမားလွပါတယ္။ သားသမီးေတြအတြက္ဆိုရင္ အသက္ေပးၿပီး ေမြးခဲ့တဲ့၊ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ မိခင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေတာ့ မိခင္ေတြရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့မႈကို စာလံုးေတြနဲ႔ ေဖာ္က်ဴးလို႔ ဘယ္လိုမွ ျပည့္စံုလံုေလာက္ႏုိင္မယ္ မဟုတ္ဘူး လို႔ပဲ ေျပာရမွာပါ။

မိခင္လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ "ငါတို႔ရဲ႕ မိခင္"၊ "ငါတို႔ရဲ႕ ေမြးမိခင္"၊ "ငါတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ေမေမ" လို႔ ကိုယ့္မိခင္လို႔သာ အေတြးက ၀င္လာၾကတယ္။ ေျပာဆိုၾကတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ဒီမိခင္၊ ဒီမိဘက ေပးခဲ့လို႔၊ ေမြးခဲ့လို႔၊ လူ႔ေလာကႀကီးထဲကို ေရာက္လာၾကရတာပဲမဟုတ္လား။ ဒါဟာ တကယ့္ကို မွန္ကန္ေနတဲ့ အရာပါ။

က်ေနာ္ .. မိခင္တို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းကို မေျပခင္ အဂၤလိပ္စာလံုးျဖစ္တဲ့ (Mother) ျမန္မာလို (မိခင္)ဆိုတဲ့အကၡရာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ လူတိုင္းေတာ့ သိၿပီးသား ပါ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ သိသေလာက္၊ နားလည္သလို ျပန္ေရးလိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာလိုျပန္ အဆင္ေခ်ာေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာလံုးေတြကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆီကတ ဆင့္ ရထားလို႔ ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္တာပါ။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။

Mother (မိခင္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္)

M = is for the millions things she gives us.
မိခင္ဟာ က်ေနာ္တို႔ကို သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ထိုက္တန္တဲ့အရာကို ေပးခဲ့သူပါ။
O = means only that she's growing old.
မိခင္ဟာ သားသမီးေတြရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ေပးဆပ္ရင္း အိုမင္းရင့္ေရာ္သြားခဲ့သူပါ။
T = is for tears she to save us.
မိခင္ဟာ သားသမီးေတြရဲ႕ ေနာင္ေရးအတြက္ က်မ်က္ရည္မ်ားခဲ့ရသူပါ။
H = is for heart of purest gold.
မိခင္ဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေတာ့ ျဖဴစင္ေအးျမတဲ့ ေရႊစင္ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ပါ။
E = is for her eyes, with love sight.
မိခင္ဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ဂရုဏာမ်ားနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့ေမတၱာ၊ အၾကင္နာေတြနဲ႔ ၾကည့္ရႈ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူပါ။
R = means right she'll always be.
မိခင္ဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အၿမဲတမ္းမွန္ကန္တဲ့ စကားေတြကိုတာ ေျပာဆိုတတ္ တဲ့ သူပါ။


က်ေနာ္ ဒီစာကိုဖတ္လိုက္တိုင္း မိခင္တိုင္းကို စာနာလာမိတယ္၊ ပိုမိုနားလည္လာ တယ္၊ မိခင္တိုင္းဟာ သားသမီးေတြ ေကာင္းစားဖို႔အတြက္၊ သားသမီးေတြ လူတလံုး၊ သူတလံုးျဖစ္လာဖို႔အတြက္၊ သားသမီးေတြ ပညာတတ္ႀကီး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ကို က်ားကုတ္က်ားခဲ၊ ကိုယ္ဖိရင္ဖိ၊ မအိပ္မေန စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး ေကၽြးေမြးခဲ့တာေတြ၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွက္ခဲ့တာေတြ၊ ဒီသားေတြ၊ ဒီသမီးေတြ အေတာင္စံုေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ တာေတြဟာ မိခင္တိုင္းရဲ႕ ေမတၱာ၊ မိခင္တိုင္းရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြပါပဲ။

မိခင္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ သားသမီးေတြအေပၚဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ခ်စ္လဲ ဆိုရင္ သားသမီးေတြရဲ႕အသက္ကို သူတို႔ရဲ႕ အသက္ထက္ေတာင္ တန္ဖိုးထား ပံုေအာၿပီး ခ်စ္ၾကတာပါ။

ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုရင္ က်ေနာ့္ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္ရပ္ရွိခဲ့လို႔ပါပဲ။ က်ေနာ္ ျပန္ေျပာျပခ်င္တယ္။

"က်ေနာ္ ဆယ္တန္းႏွစ္တုန္းကပါ၊ က်ေနာ့္အေမ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ၊ ျဖစ္ေနတာက ရိုးရိးမဟုတ္ပါဘူး၊ အိပ္ယာထဲကေတာင္ မထႏိုင္တဲ့အေျခအေနမွာ၊ ျဖစ္ခ်င္ ေတာ့ က်ေနာ္ ေက်ာင္းတတ္ေနရင္း အဖ်ား၀င္လာလို႔ ေဆးခန္းသြာျပတယ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ အိမ္မွာအနားျပန္ယူခဲ့တယ္။ အေမတို႔ေရာ၊ ဆရာ၀န္တို႔ပါ က်ေနာ္အဖ်ား၀င္တာ ရိုးရိုးပဲဆို ၿပီး စိုးရိမ္စိတ္သိပ္မရွိေသးပါဘူး။ တရက္ေလာက္ေနၿပီးတာနဲ႔ မနက္မွာပဲ ေဆးေသာက္ဖို႔ ဆိုၿပီး ညီမေလးလာႏိုးတယ္၊ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ထလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ေျခေတြလက္ေတြ လႈပ္လို႔ကိုမရေတာ့ဘူးေလ၊ ပိုဆုိးတာက ေျခေထာက္ပါ၊ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ကိုမရေတာ့ဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းကို အေဖေရာ၊ အေမပါသိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ အဆိုးဆံုးက အေမပါ။ အိပ္ယာထဲက မထႏိုင္တဲ့ အေမဟာ သားသမီးေဇာနဲ႔ ထလာတယ္၊ က်ေနာ့္အေနားမွာ လာေနတယ္၊ က်ေနာ္စားခ်င္တဲ့ အရာေတြကို ေမးတယ္၊ က်ေနာ္ စားခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အကုန္လုပ္ေပးဖို႔အတြက္ေပါ့။ သူ႔ေရာဂါေတာင္ သူမၾကည့္ေတာ့ ပါဘူး၊ က်ေနာ့္အတြက္ကိုပဲ ဂရုစိုက္တယ္၊ က်ေနာ္ေရာ၊ အကိုေရာ၊ ညီမေလးေရာ အေဖပါ ၀ိုင္းေျပာၾကတယ္၊ အေမ အိမ္ယာထဲမွာပဲ ေနေပါ့၊ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔လို႔ မရပါဘူး၊ က်ေနာ့္အနား မွာ ေနၿပီး က်ေနာ့္ရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို လုပ္ေပးတယ္။ ေရပတ္တိုက္ေပးတယ္။ ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းလာေအာင္ ႏွိပ္ႏွယ္ေပးတယ္။ ေနာက္ဆံုးအားမရလို႔ အႏွိပ္ကၽြမ္း က်င္တဲ့ အေဒၚတေယာက္ကို ေခၚၿပီး ႏွိပ္ခုိင္းတယ္။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေပါ့၊ တကယ္ဆိုရင္ အေမလည္း က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူး၊ ဒီလို က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့ၾကား က၊ အိပ္ယာထဲက မထႏိုင္တဲ့ၾကားက အေမဟာ က်ေနာ့္အတြက္ကို လာလုပ္ေပးတယ္၊ ဂရုဏာေတြ ေပးတယ္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထးတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ခ်စ္တဲ့၊ သားသမီးကို ခ်စ္တဲ့ မိခင္ပါ။ သူဘာျဖစ္ေနေန ဂရုမစိုက္ဘူး၊ သားသမီးေကာင္းဖို႔၊ သားသမီးအတြက္ကိုတာ ၾကည့္တတ္တဲ့၊ စိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ မိခင္ပါ။"

က်ေနာ့္အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာရင္း က်ေနာ့္မိခင္ကို ေဖာ္က်ဴးေနတယ္လို႔ပဲ ေျပာ ေျပာ၊ ခ်ီးမြန္းခန္းေတြ ဖြင့္ေနတယ္လို႔ပဲ ဆိုဆို၊ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္မိခင္ရဲ႕ သားသမီး ေတြအေပၚ ခ်စ္တတ္တဲ့၊ သားသမီးေတြအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္တတ္တဲ့၊ သားသမီးေတြအေပၚ ဂရုဏာတရား၊ ေမတၱာတရားျပည့္၀တဲ့ က်ေနာ့္မိခင္ကို က်ေနာ္ အလြန္တရာကိုမွ စာဖြဲ႔လို႔ ကို မကုန္ႏိုင္တဲ့၊ ခိုင္းႏိႈင္းလို႔ကို မယွဥ္တာတဲ့ မိခင္ပါပဲလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအား လံုးလည္း ကိုယ့္ရဲ႕မိခင္ေတြကို ဒီလိုပဲ ဖြင့္ဆို၊ ေျပာခ်င္မွာပဲ၊ မေျပာခ်င္ရင္ေတာင္ ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားမယ္လို႔ က်ေနာ္ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္လက္ခံတယ္။

တခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြဆို မိခင္ကို ေဖာ္က်ဴးဖြဲ႔ဆိုတာေတြ၊ ေရးၾကတာေတြ၊ ေျပာၾက တာေတြ တပံု တပံုႀကီးပါပဲ။ က်ေနာ္ထပ္ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ့္မိခင္ ကိုတာ ဖြဲ႔ဆို၊ ေျပာဆိုၿပီး တျခားေသာ မိခင္ေတြကို မေျပာရေကာင္းလားလို႔ေတာ့ မျမင္ပါနဲ႔၊ က်ေနာ္ … က်ေနာ့္မိခင္အပါအ၀င္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ မိခင္တိုင္းကို က်ေနာ့္မိခင္ကို ေျပာသ လို အားလံုးေသာ မိခင္တို႔ကိုလည္း ေျပာဆို၊ ဖြဲ႔ဆို၊ ေရးျပခ်င္ပါတယ္။ မိခင္ကို ခ်စ္တတ္တဲ့ သားသမီးတိုင္းရဲ႕ ကိုယ္စား က်ေနာ္ ဒီေနရာကေန ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။

မိခင္တိုင္း … မိခင္တိုင္းဟာ သားသမီးေတြကို အသက္ေပးၿပီး ေမြးခဲ့၊ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ သူ ေတြပါ။ မိခင္ေတြဟာ သားသမီးေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ေပးဆပ္သလဲ၊ ဘယ္လို ရပ္တည္ခဲ့သလဲဆိုတာကို ေျပာျပခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဘးအိမ္က အေဒၚတေယာက္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္၊ သားသမီးအတြက္ ေပးဆပ္တဲ့အေၾကာင္းေလးကို ေျပာျပမယ္။

သူမမွာ သားသမီး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ျမင္ေနတာက သူမရဲ႕ သားသမီးေတြအတြက္ တေန႔တာ ရုန္းကန္ေနတာကိုပါ။ က်ေနာ္ သတိထားမိတာ တခုရွိတယ္။ သူမမွာ ေယာက်ၤားမရွိေတာ့တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႏိုင္တယ္၊ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူမအနားမွာ သူမေယာက်ၤားမရွိတာကိုေတာ့ က်ေနာ္ေတြ႔ရတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာ အေျခအေနေတြက ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္ေနေတာ့ တဖက္ႏိုင္ငံမွာလာၿပီး အလုပ္လာလုပ္ေနရတဲ့ သူမပါ။ အဲဒါဟာ သားသမီးအ တြက္ပဲလို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။ သူမဟာ လင္ေယာက်ၤားမပါပဲနဲ႔ တဖက္ႏိုင္ငံမွာ လာၿပီး လုပ္၀ံ့တဲ့ သူမဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ … စာဖတ္သူေတြ ဖတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္ ေတြး လို႔ရပါတယ္။ အဲဒါဟာ သူ႔ရဲ႕ သာားသမီးေတြရဲ႕ ေရွ႕ေရး၊ အနာဂတ္အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။

ၾကည့္ပါဦး၊ သူမဟာ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ သားသမီးေတြ ေက်ာင္းသြားဖို႔အတြက္ ေစာေစာထၿပီး လုပ္ေပးရတယ္။ သားသမီးေတြ ေက်ာင္းသြားၿပီးတဲ့အခါ သူမကိုယ္တိုင္ အလုပ္ကို စက္ဘီးေလးနဲ႔ ေျပးေနရတယ္။ ညေနဆို ငါးနာရီခြဲေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးေတြက အိမ္မွာ ရွိေနပါၿပီ၊ သူမ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ကေလး ေတြအတြက္ ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ရ၊ ကေလးေတြရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ေလွ်ာ္ရဖြတ္ရတယ္။ သားသမီးေတြ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္၊ တျခားကေလးေတြနဲ႔ တန္းတူ သူမကေလးေတြ ေနရေအာင္ အလုပ္တဖက္နဲ႔ မနားရေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနတာ၊ ကေလးေတြကို ၾကည့္ရႈ ေစာင့္ေရွာက္ေနရပါတယ္။ ဒါဟာ သူမရဲ႕ တေန႔တာ အခ်ိန္အတြင္းမွာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။

က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိခဲ့တာေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။

တကယ္ဆိုရင္ ဒီမွာလာၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတာ တယ္မလြယ္ပါဘူး။ သူမ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ၊ ရတဲ့ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ အိမ္လခ ေပးရတာရယ္၊ မီးခ ေပးရတာရယ္၊ ေရခ ေပးရတာရယ္၊ ကေလးေတြရဲ႕ မုန္႔ဖိုးပဲဖိုး ေပးရတာရယ္၊ ၀မ္းစားအတြက္ရယ္၊ တကယ္တြက္ၾကည့္ရင္ ေလာက္ခ်င္မွလည္း ေလာက္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ ကေလး ေတြကို တင့္တင့္တယ္တယ္ထားႏိုင္တာကို က်ေနာ္ ေလးစားပါတယ္။ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ သူမေနရာမွာ က်ေနာ့္မိခင္ကို အစားထိုးၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ထပ္တူမက်ရင္ ေတာင္ က်ေနာ့္မိခင္လည္း ဒီလိုပဲ ရုန္းကန္ခဲ့ရမွာပဲ၊ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေပါ့။ တခုသာတာ က က်ေနာ္တို႔ မိသားစုထဲမွာ၊ က်ေနာ့္မိခင္နားမွာ အေဖရွိခဲ့ေတာ့ အေမဟာ သူမေလာက္ ေတာ့ မပင္ပန္းခဲ့ေလာက္ဘူးေပါ့၊ က်ေနာ္ ေျပာသလိုပါပဲ၊ ထပ္တူမက်ေလာက္ဘူးဆိုတာ ေလ၊ ဒါေပမယ့္ တူတာတခုရွိတယ္၊ အဲဒါကေတာ့ မိခင္တိုင္း သားသမီးေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ အခ်စ္ အဲဒါေတြ ျဖစ္ႏိုင္၊ တူႏိုင္ပါတယ္။ မိခင္တိုင္းဟာ သူတို႔သားသမီး ေတြကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြဟာ အားလံုးတူညီေနၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည့္ပါတယ္။

စာဖတ္သူေတြကို က်ေနာ္ ေမးခြန္းေတြ ေမးခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေ၀ဖန္ ပိုင္းစစ္၊ စမ္းစစ္ဖို႔ပါပဲ။ က်ေနာ္လည္း စမ္းစစ္ပါမယ္။

မိခင္လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔
၁။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္သာလွ်င္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးလို႔ ထင္သလား။
၂။ တျခားေသာ မိခင္ေတြကို ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္လို႔ လက္ခံႏိုင္သလား။
၃။ ဘယ္လို မိခင္မ်ဳိးကိုမွ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္လို႔ သတ္မွတ္ပါသလဲ။

အဲဒီေမြးခြန္းသံုးခုကို ေျဖၾကည့္ၾကရင္း၊ စဥ္းစားၾကည့္ၾကရင္း ကိုယ့္ရဲ႕သေဘာထား ေတြကိုလည္း ေျပာခဲ့ၾကပါ။ ကဲ … စာဖတ္သူေတြပဲ စဥ္းစားလို႔၊ ေျဖၾကည့္လို႔လဲ မၿပီးပါဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေျဖၾကည့္ပါမယ္၊ စဥ္းစားၿပီး က်ေနာ့္သေဘာထားကို ေျပာပါမယ္။

၁။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္သာလွ်င္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးလို႔ ထင္သလား။

က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ့္မိခင္သာလွ်င္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ သူမ်ားေတြကို မေျပာရင္ေတာင္ က်ေနာ့္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီလို ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဒီအသက္အရြယ္ထိေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီေမးခြန္းေလးကို ျပန္စဥ္း စားၾကည့္မိတယ္။ - ငါ ငယ္ငယ္တုန္းက ထင္ခဲ့သလို မဟုတ္ပါလားဆိုတာ သိလာရတယ္။ ျမင္လာတယ္။ သူစိမ္းနယ္ထဲကို ေျခခ်လာခဲ့တာရယ္၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရလည္း သိလာရပါတယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္သာလွ်င္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ မိခင္တိုင္း၊ မိခင္ တိုင္းဟာ ျမင့္ျမတ္ၾကပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ မိခင္တိုင္းဟာ သားသမီးေတြအတြက္ ေတာ့ အျမင့္ျမတ္ဆံုးပါပဲ။ မိခင္တိုင္းရဲ႕ ျမင့္ျမတ္ပံုခ်င္း မတူညီတာပဲ ကြာမယ္။ က်ေနာ္ ထပ္ေျပာပါရေစ … မိခင္တိုင္း … မိခင္တိုင္းဟာ ဘာသာလူမ်ဳိးကြဲျပားပါေစ၊ အသားအ ေရာင္ ကြဲျပားပါေစ၊ မိခင္ဟာ မိခင္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးေသာ မိခင္ေတြဟာ အျမင့္ျမတ္ ဆံုးပါပဲလို႔ က်ေနာ္ အဲဒီလို ရဲရဲႀကီးကို ယံုၾကည္တယ္။ လက္လည္း လက္ခံပါတယ္။

၂။ တျခားေသာ မိခင္ေတြကို ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္လို႔ လက္ခံႏိုင္ပါသလား။

ဒီေမးခြန္းကို လူတိုင္း ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲေတာ့ မသိဘူးဗ်၊ က်ေနာ္က လည္း ေတာ္ေတာ့ကို စဥ္းစားယူရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း လူသား ထဲက လူတေယာက္မို႔လို႔ပါပဲ။ ကိုယ့္မိခင္ကလြဲၿပီး တျခားေသာ မိခင္ေတြကို ဘယ္သူေတြ က လက္ခံႏိုင္ပါ့မလဲ။ အနည္းအမ်ားေပၚမွာလဲ မူတည္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာတခုေတာ့ ရွိ တယ္။ အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ တျခားေသာ မိခင္တိုင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ရယ္လို႔ လက္မခံထားႏုိင္သည့္တိုင္ စဥ္းစားၿပီး သေဘာထားျပည့္၀စြာ စာနာနားလည္ ၿပီး လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ အံ့ၾသမသြားၾကပါနဲ႔ က်ေနာ္ အထက္က မိခင္တို႔ရဲ႕အ ေၾကာင္းကို ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ၊ မိခင္ေတြ စာနာတယ္၊ နားလည္တယ္၊ မိခင္တိုင္းကို ကုိယ့္ရဲ႕ မိခင္လို႔ သေဘားထားၿပီး ခြင့္လြတ္နားလည္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ အဲဒီ လို လက္ခံယံုၾကည္ပါတယ္။ အျပည့္အ၀ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ျဖစ္မွာပါ။

စာဖတ္သူေတြအားလံုး စဥ္းစားၾကပါ။ ငါက ဘယ္လိုရွိတယ္၊ ငါ့ခံစားခ်က္ က ဒီလိုပဲလားဆိုတာေတြကို ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စဥ္းစားၿပီး ေျဖၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

၃။ ဘယ္လို မိခင္မ်ဳိးကိုမွ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္လို႔ သတ္မွတ္ပါသလဲ။

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းကို က်ေနာ္ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရမလဲ မသိေတာ့ဘူး၊ ေမးခြန္းက နည္းနည္းခက္သြားတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ႀကိဳး စားၿပီး ေျဖေပးပါ့မယ္။

က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အေတြးကို ေျပာျပခ်င္တယ္။ က်ေနာ့္မိခင္ ဟာ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာ ယုယမႈေတြ ေပးတဲ့၊ ဂရုဏာတရား ေပးတဲ့၊ အလုိလိုက္တတ္တဲ့ စသည္ျဖင့္ပါပဲ၊ အဲဒီလို မိခင္မ်ဳိးကို ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာေလ။ အဲဒီလို ေတြးထင္ခဲ့တာေတြ၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြဟာ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာ တကယ္ပဲ အဲဒီလို ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တခုရွိေသးတယ္၊ လူသားအားလံုး သို႔မဟုတ္ သားသမီးတိုင္းအား လံုးဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ကိုေတာ့ မိခင္ေကာင္း၊ မိခင္ျမတ္ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ "အို မိခင္ ခြင့္လြတ္ပါ" က်ေနာ္ေျပာမယ့္ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းအတြက္ နားနဲ႔မနာ၊ ဖ၀ါးနဲ႔သာ နာပါလို႔ ေျပာပါရေစ။ တခ်ဳိ႕ေသာ လူသားေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ မေကာင္းတဲ့ မိခင္ျဖစ္ ၾကည့္၊ ဆိုးသြမ္းတဲ့ မိခင္ျဖစ္ၾကည့္ သူတို႔ေတြဟာ ကိုယ့္မိခင္ပါလို႔ သူတပါးကို ေျပာဆိုျပဖို႔ ရာ ခက္ခဲၾကမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ တခ်ဳိ႕ေသာ လူသားေတြေနာ္။

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေရာ အဲဒီလိုမ်ဳိးသာ ကိုယ့္မိခင္ျဖစ္ရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္မိခင္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ထာ၀စဥ္သာ ကိုယ့္မိခင္ပါပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ မိခင္ကို ထားပါ့မယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားက သတ္မွတ္တဲ့ ခံစားခ်က္စကားေတြပါပဲ။ စာဖတ္သူေတြေရာ ဘယ္လိုမ်ဳိး သတ္မွတ္မလဲ၊ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။

မိခင္ေတြဟာ အိုမင္းမစြမ္းျဖစ္သြားတာေတာင္ သားမီးေတြကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သ လဲ။ သူတို႔ အိုမင္းသြားရင္၊ ေသဆံုးသြားရင္ေတာင္ သူတို႔ေမတၱာဟာ အိုမင္းသြားမယ္ မဟုတ္ပါ၊ ေသဆံုးသြားမယ္မဟုတ္ပါ၊ အၿမဲထာ၀ရသစ္လြင္ရွင္သန္ေနမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အခု သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီက ရခဲ့တဲ့ စာသားေလး တခ်ဳိ႕ကို ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒီ မိခင္ေရးထားတဲ့စာက "ငါ အိုသြားတဲ့ အခါ"တဲ့။

ငါ အိုသြားတဲ့ အခါ

"တေန႔ထက္ တေန႔ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကိုၾကည့္ၿပီး ၀မ္းမနည္းပါနဲ႔၊ နားလည္ ေပးပါ၊ အားေပးပါ၊ အရင္တုန္းက လူ႔ဘ၀သက္တမ္းအတြက္ ငါ လမ္းညြန္ခဲ့သလို အခုအ ခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြအတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ အခ်စ္နဲ႔ ေအးျမမႈေတြကို ငါ ၿပံဳးၿပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲဒီအၿပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ ေမတၱာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။"တဲ့။

ဒီစာသားေလးကို မိခင္တေယာက္ေရးခဲ့တဲ့ စာသားေလးပါ။ စာဖတ္သူအားလံုးကို ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ေတြကို အဲဒီလိုမ်ဳိး ေျပာထားတဲ့အတိုင္းတာ ေလွ်ာက္သြားမယ္ဆိုရင္ မိခင္တိုင္းရဲ႕ အၿပံဳးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ပြင့္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။

က်ေနာ္နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အမတေယာက္ဟာ သားသမီးတေယာက္ရဲ႕ ခံစား ခ်က္ေလးကို ေျပာျပပါတယ္။ ဒီမွာ က်ေနာ္ ျပန္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။

"ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ မိခင္တိုင္း … မိခင္တိုင္းရဲ႕ ေမတၱာ၊ ေစတနာေတြဟာ ဘာနဲ႔မွ ႏႈိင္းယွဥ္လို႔မွမရေအာင္ ႀကီးမားပါတယ္။ က်မအေၾကာက္ဆံုးကေတာ့ က်မေဘးနားမွာ အေမမရွိေတာ့မွာကိုပါဘဲ၊ က်မေဘးနားမွာ အေမရွိေနရင္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ၿပီး ျပည့္စံုၿပီလို႔ ယံု ၾကည္တယ္။ အသက္အရြယ္ႀကီးလာေလ အေမတေယာက္ရဲ႕ ေမတၱာႀကီးမားမႈကို ပိုၿပီးနား လည္ခဲ့ရေလ ျဖစ္ပါတယ္။"

အိုျခင္း၊ နားျခင္း၊ ေသျခင္းဆိုတဲ့ အနိစၥတရားကို ဘယ္သူမွ၊ ဘယ္အရာကမွ မေက်ာ္လႊားႏုိင္ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

မိခင္တို႔ရဲ႕ ေမတၱာဟာ အနိစၥတရားကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံု ၾကည္ေနမိတယ္။

မိခင္တို႔ရဲ႕ ေမတၱာဟာ ဘယ္အခါမွာမွ မအိုမင္း …
မိခင္တို႔ရဲ႕ ေမတၱာဟာ ဘယ္အခါမွာမွ မထိခိုက္ႏိုင္ …
မိခင္တို႔ရဲ႕ ေမတၱာဟာ ဘယ္အခါမွာမွ ေသဆံုးသြားလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါ။


မာန္လႈိင္းငယ္
၂၀၀၈ ခုႏွစ္။ ေမလ (၂)ရက္။

Read more »

Posted in: ေဆာင္းပါး