11:52 AM
မာန္လႈိင္းငယ္
လူထုစိန္ဝင္း
မေတြ႕တာ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဟာင္း၊ ေဆြေဟာင္း တစ္ေယာက္ လာလည္ပါတယ္။ သူက ရာထူးႀကီးတစ္ခုကေန ပင္စင္ယူၿပီးတဲ့ ေနာက္ အနားမယူဘဲ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္ ေထာင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ေနတာေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့တာပါ။ အခုမွ အသက္ ကလည္း ၇ဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေက်ာ္ ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သားသမီးေတြလက္ ထဲ အားလုံးလႊဲၿပီး လုံးလုံးႀကီး အနားယူ လုိက္တာလို႔ေျပာပါတယ္။
အအုိျမန္လုိက္တာ
‘က်ဳပ္တုိ႔ သက္တမ္းကလူေတြ တယ္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဗ်၊ ဆုံးသြားတဲ့လူနဲ႔၊ ဘုန္း ႀကီးဝတ္သြားတဲ့လူနဲ႔၊ ရိပ္သာမွာပဲ အၿမဲေန တဲ့လူနဲ႔ အားလုံးဆုံၾကဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ ေတာ့ဘူး’
သူက မႏၲေလးကိုလည္း ေရာက္ ေသးတဲ့အေၾကာင္း၊ မိတ္ေဆြေဟာင္းတခ်ဳိ႕ ကုိ သြားေတြ႕ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဆက္ေျပာ ျပပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ေရာ လူပါက်ၿပီး လူအုိႀကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ လုိ႔လည္း ေျပာပါတယ္။
‘က်ဳပ္တုိ႔ဗမာေတြဟာ ပင္စင္ယူၿပီး တာနဲ႔ ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္းစားေနၾကလုိ႔နဲ႔တူပါရဲ႕ ဗ်ာ။ အအုိျမန္လိုက္ၾကတာ’
သူက ညည္းသလုိလုိ စကားဆုိပါ တယ္။ သူကေတာ့ အရြယ္ေတာ္ေတာ္ တင္ပါတယ္။ ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္လတ္၊ သြက္ သြက္လက္လက္ ရွိဆဲပါပဲ။ မေၾကာင့္မၾက မေတာင့္မတ ေနႏုိင္တာေၾကာင့္လားမဆုိ ႏုိင္ဘူး။ ၇၆ႏွစ္လုိ႔ကုိ မထင္ရပါဘူး။ ၆ဝ ေလာက္လုိ႔သာ ထင္ရပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ျပည္တြင္းျပည္ပခရီးေတြ သြားေနဆဲပါပဲ။ သမီးရွိတဲ့အဂၤလန္က ျပန္ေရာက္လာတာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတယ္လုိ႔ လည္း သိရပါတယ္။
သူမ်ားေတြနဲ႔ ကြာလုိက္တာ
သူျပန္သြားတဲ့အထိ ‘အအုိျမန္လုိက္ ၾကတာ’ ဆုိတဲ့ သူ႔စကားကုိ ဆက္စဥ္းစား ေနမိတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံက ၇ဝေက်ာ္ ပင္ စင္စားႀကီးေတြ စုေဝးၿပီး ကမၻာ့လွည့္ လည္ ပတ္ၾကတာေတြ ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရေတာ့ တုိ႔ ဆီကနဲ႔မ်ား ကြာလုိက္တာ’ လုိ႔ မၾကာမၾကာ ေတြးမိခဲ့ရတယ္။ ဒီမွာကေတာ့ မိတ္ေဆြ ေျပာသလုိ ပင္စင္ယူၿပီးတာနဲ႔ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္း စားေနၾကတယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ လုိ ပင္စင္ယူၿပီး ကုမၸဏီမေထာင္ႏုိင္ၾက တာလည္း အဓိကအေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပင္စင္ယူၿပီးၿပီဆုိတာနဲ႔ လူေရာစိတ္ပါ က် သြားၾကတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ရပ္ေရး၊ ရြာ ေရး၊ လူမႈေရးကိစၥေတြကုိ တက္တက္ႂကြ ႂကြ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္တတ္သူတခ်ဳိ႕ကလြဲ ရင္ အမ်ားစုက အအုိျမန္ၾက၊ အေသျမန္ ၾကတာကုိ သတိျပဳမိတယ္။
‘ဒုကၡသုကၡေတြ မ်ားလြန္းလု႔ိ အသက္ မရွည္ခ်င္ပါဘူး၊ ျမန္ျမန္သြားေလ ေကာင္း ေလပါပဲ’ လုိ႔လည္း ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ေလာကမွာ ဒုကၡနဲ႔ကင္းသူ ဘယ္သူရွိလုိ႔ လဲ။ တကယ္က ဒုကၡက လူကုိေသေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡကုိေၾကာက္ၿပီး စိတ္က် လုိ႔ အေသျမန္ရတာျဖစ္တယ္။
လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တာပဲ
လူႀကီးေတြသာ စိတ္က်တတ္တာ မထင္နဲ႔။ လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တတ္ ၾကတာပဲ။ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြနဲ႔အထိ အေတြ႕မ်ားေလေတာ့ ဒီေခတ္လူငယ္ေလး ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ကုိ ေလာကႀကီးကို အဆုိး ျမင္ၿပီး စိတ္က်ေနတတ္ၾကတာကုိ သတိ ျပဳမိပါတယ္။ သူတုိ႔တစ္ေတြမွာ လူငယ့္ အားမာန္၊ လူငယ့္ဇြဲသတိၱ အေတာ္ေလ်ာ့ နည္းၾကတယ္။ ဘာမဆုိ မလုပ္ခင္က အ႐ႈံးေပးစိတ္ မ်ားေနၾကတယ္။ ‘အား မတန္ မာန္ေလွ်ာ့’ ဆုိတဲ့စကား၊ ‘ခါခ်ဥ္ ေကာင္ မာန္ႀကီးလို႔ ေတာင္ႀကီးၿဖိဳမယ္ႀကံ၊ ခါးကမသန္’ ဆုိစကားမ်ဳိးေတြ လြယ္လြယ္ သုံးၿပီး အ႐ႈံးေပး၊ အညံ့ခံလုိက္တတ္ၾက တယ္။ အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး တစ္ေန႔တျခား ေခါင္းပါးလာေနတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ေထာက္ျပေျပာဆုိလုိက္ရင္ လည္း သူတုိ႔မွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက တစ္ပုံတစ္ပင္ႀကီး။ သူတုိ႔က သူတုိ႔ေနထုိင္ ရတဲ့ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ ေက်နပ္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားဆုိရင္ အဆုိး ျမင္စိတ္ေတြ လြန္ကဲၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းတာလုပ္လုပ္ ဘာမွအရာေရာက္ မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွမလုပ္ဘဲေနလုိက္တာ ပဲ ေအးတယ္ဆုိတဲ့အေတြးအေခၚမ်ဳိးေတြ ေတာင္ ရွိေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။
သူတုိ႔က အီရတ္ႏုိင္ငံတစ္ခုလုံး ေသြး ေခ်ာင္းစီးျဖစ္ေနတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သလုိ ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးေတြ ရာစုႏွစ္တစ္ဝက္ တုိင္တုိင္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေနထုိင္ ျခင္းျပဳေနၾကရတာကိုလည္း စိတ္မေကာင္း ၾကပါဘူး။ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ားရဲ႕ အႏၲရာယ္ တစ္ေန႔တျခား ႀကီးမားသထက္ ႀကီးမားလာေနတာကုိ စုိးရိမ္ေနၾကသလို ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္လြန္ကဲမႈေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံး ေပါင္းအုိးႀကီးထဲ ေရာက္ေနသလုိ ခံစားေနရတာကိုလည္း မလုိလားၾကပါဘူး။
အနိ႒ာ႐ုံကမၻာႀကီး
လူငယ္ေတြရဲ႕စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ေတြနဲ႔သူတုိ႔ရဲ႕မေက်နပ္ခ်က္ေတြဟာ သဘာဝက်ပါတယ္။ မွန္လည္းမွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ကမၻာႀကီးက အနိ႒ာ႐ုံေတြနဲ႔ျပည့္ ႏွက္ေနတဲ့ကမၻာႀကီးျဖစ္ေနတာကုိး။ ကမၻာ ႀကီးရဲ႕ဘယ္ေထာင့္ဘယ္ေနရာကုိ ၾကည့္ လိုက္ၾကည့္လိုက္ တုိက္ခုိက္သတ္ျဖတ္တာ ေတြ၊ ႀကီးႏုိင္ ငယ္ညႇဥ္းလုပ္တာေတြ၊ ဘယ္ သူေသေသ ငေတမာ ၿပီးေရာ လုပ္တာ ေတြခ်ည္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အနိ႒ာ ႐ုံေတြကင္းစင္တဲ့ႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ လက္ညိႇဳးထုိး ျပစရာတစ္ခုေတာင္မရွိတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေရေအာက္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္
ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ မ်က္ႏွာစာကုိ ထားေတာ့။ စီးပြားေရးမ်က္ႏွာစာကုိၾကည့္ ေတာ့လည္း ျမင္ေတြ႕ေနရတာေတြက စိတ္ မခ်မ္းသာစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ေၾကာင့္ ဝင္႐ုိးစြန္းက ေရခဲ ေတာင္ႀကီးေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မႈႏႈန္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္ မားေနတယ္။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားရင္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္သထက္ျမင့္ တက္လာၿပီး တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေတြ ေရေအာက္ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္လုိ႔ ပညာရွင္္မ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးေနၾကတာမ်ား ၾကားသိေနရတယ္။ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံေတြ က မီးခုိးထုတ္လႊတ္မႈေတြ ကန္႔သတ္တား ဆီးဖုိ႔ လုိၿပီလုိ႔လည္း ေထာက္ျပၾကတယ္။
မုိက္တြင္းနက္ေနၾက
ဘယ္လုိပဲ ေထာက္ျပေထာက္ျပ၊ ဘယ္လုိပဲ သတိေပး သတိေပး၊ မီးခိုးေတြ အမ်ားဆုံးထုတ္လႊတ္ေနတဲ့စက္မႈႏုိင္ငံႀကီး ေတြက လတ္တေလာ အက်ဳိးစီးပြားေလး တစ္ခုတည္းကုိသာ မုိက္မဲစြာၾကည့္႐ႈၿပီး ႏုိင္ငံတကာသေဘာတူစာခ်ဳပ္နဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ တာကုိ လက္မခံ ျငင္းဆန္ေနၾကတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အင္မတန္ အသိဉာဏ္ကင္း မဲ့ရာက်တယ္။ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ ေၾကာင့္ အုိဇုန္းလႊာ ပါးလ်ားလာတဲ့ဒဏ္၊ အက္ဆစ္မုိးေတြ ရြာခ်တဲ့ဒဏ္၊ ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာတဲ့ဒဏ္၊ မုန္ တုိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္လာတဲ့ဒဏ္၊ အပူ လႈိင္း၊ အေအးလႈိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္ လာတဲ့ဒဏ္စတဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကုိ ရင္ဆုိင္ ရၿပီဆုိလွ်င္ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ လြတ္ကင္းႏုိင္ မယ္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိပါလ်က္နဲ႔ မုိက္ တြင္းနက္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္တယ္။
ဖုန္းဆုိးေတာေတြျဖစ္
ဒါတင္မက လတ္တေလာအက်ဳိးစီး ပြားေလးတစ္ခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သယံဇာတေတြကုိ အဆီး အတားမရွိ ထုတ္ယူသုံးစြဲေနမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအားလုံးလုိလုိမွာ ေတာေတြ ျပဳန္း၊ ေတာင္ေတြၿပိဳၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကႏၲာရ ဖုန္းဆုိးေတာေတြ ျဖစ္လာေနတာ မ်ားလည္း ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရတယ္။ လူေတြ ေသာင္းသိန္းခ်ီ ေသၾကရတဲ့ငလ်င္ လႈပ္မႈႀကီးေတြနဲ႔ဆူနာမီလုိ၊ နာဂစ္လုိ အႏၲရာယ္ႀကီးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ေပၚေပါက္ လာၾကရတာလဲဆုိတာမ်ားကုိ ေသေသ ခ်ာခ်ာ၊ ေလးေလးနက္နက္ သုေတသနျပဳ ဖုိ႔လည္း ပ်က္ကြက္ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။
ျပႆနာက အႏၲရာယ္မဟုတ္
ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေတြက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ႀကီးကုိ စိတ္ပ်က္လက္ ပ်က္ ျဖစ္ေနတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ ဒါေတြဟာ တားဆီးကာကြယ္ လု႔ိမရႏုိင္တာေတြမဟုတ္ဘူးလုိ႔ လူငယ္ ေတြ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္လာ၊ ရွိလာတာဟာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာရွိေနတာကုိ ရွိေန တယ္လုိ႔ မသိျခင္းကသာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာျဖစ္တယ္။ ျပႆနာရွိေနမွန္း သိရင္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ႔နည္းလမ္းရွာ ရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ရွာရင္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ေတြ႕လာရမွာျဖစ္တယ္။
အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာတယ္
ဒီေန႔ ကမၻာတစ္လႊားမွာ ျပႆနာမ်ဳိး စုံ၊ အနိ႒ာ႐ုံေပါင္းစုံ ျဖစ္ပြားေပၚေပါက္ေန တာကုိ လူတုိင္းေတြ႕ျမင္ေနၾကရတယ္။ ျပႆနာေတြျဖစ္လာရတဲ့ ဇာစ္ျမစ္ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း လူတုိင္းသိၾက တယ္။ ဥပမာ-ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ရဲ႕ဆုိး ျပစ္ေတြကုိ လူတုိင္းသိသလုိ ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္း ရင္းကိုလည္း လူတုိင္းသိျမင္သေဘာ ေပါက္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာ ေၾကာင့္ မေျဖရွင္းႏုိင္ရမွာလဲ။ ကမၻာေပၚ က စစ္ပြဲႀကီးေတြကို ဖန္တီးသူေတြနဲ႔ကမၻာ ႀကီးရဲ႕သာယာလွပမႈကုိ ဖ်က္ဆီးေနသူေတြ က လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္သာရွိတဲ့လူ ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ရွိလွမွ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၁ဝရာခုိင္ႏႈန္းေပါ့။ က်န္ ၉ဝရာခုိင္ႏႈန္းက ညီညာျဖျဖနဲ႔ ဝုိင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကရင္ ဒီ ၁ဝရာခုိင္ႏႈန္းရဲ႕အႏၲရာယ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ မကာကြယ္ႏုိင္ရမွာလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ ေတြကုိေျပာခ်င္တယ္။ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔။ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၉ဝရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ခုိင္ခုိင္ၿမဲ ၿမဲ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ေကာင္းျမတ္ျခင္းတရားက အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
မေတြ႕တာ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဟာင္း၊ ေဆြေဟာင္း တစ္ေယာက္ လာလည္ပါတယ္။ သူက ရာထူးႀကီးတစ္ခုကေန ပင္စင္ယူၿပီးတဲ့ ေနာက္ အနားမယူဘဲ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္ ေထာင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ေနတာေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့တာပါ။ အခုမွ အသက္ ကလည္း ၇ဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေက်ာ္ ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သားသမီးေတြလက္ ထဲ အားလုံးလႊဲၿပီး လုံးလုံးႀကီး အနားယူ လုိက္တာလို႔ေျပာပါတယ္။
အအုိျမန္လုိက္တာ
‘က်ဳပ္တုိ႔ သက္တမ္းကလူေတြ တယ္ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဗ်၊ ဆုံးသြားတဲ့လူနဲ႔၊ ဘုန္း ႀကီးဝတ္သြားတဲ့လူနဲ႔၊ ရိပ္သာမွာပဲ အၿမဲေန တဲ့လူနဲ႔ အားလုံးဆုံၾကဖုိ႔ေတာ့ မလြယ္ ေတာ့ဘူး’
သူက မႏၲေလးကိုလည္း ေရာက္ ေသးတဲ့အေၾကာင္း၊ မိတ္ေဆြေဟာင္းတခ်ဳိ႕ ကုိ သြားေတြ႕ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဆက္ေျပာ ျပပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ေရာ လူပါက်ၿပီး လူအုိႀကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ လုိ႔လည္း ေျပာပါတယ္။
‘က်ဳပ္တုိ႔ဗမာေတြဟာ ပင္စင္ယူၿပီး တာနဲ႔ ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္းစားေနၾကလုိ႔နဲ႔တူပါရဲ႕ ဗ်ာ။ အအုိျမန္လိုက္ၾကတာ’
သူက ညည္းသလုိလုိ စကားဆုိပါ တယ္။ သူကေတာ့ အရြယ္ေတာ္ေတာ္ တင္ပါတယ္။ ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္လတ္၊ သြက္ သြက္လက္လက္ ရွိဆဲပါပဲ။ မေၾကာင့္မၾက မေတာင့္မတ ေနႏုိင္တာေၾကာင့္လားမဆုိ ႏုိင္ဘူး။ ၇၆ႏွစ္လုိ႔ကုိ မထင္ရပါဘူး။ ၆ဝ ေလာက္လုိ႔သာ ထင္ရပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ျပည္တြင္းျပည္ပခရီးေတြ သြားေနဆဲပါပဲ။ သမီးရွိတဲ့အဂၤလန္က ျပန္ေရာက္လာတာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတယ္လုိ႔ လည္း သိရပါတယ္။
သူမ်ားေတြနဲ႔ ကြာလုိက္တာ
သူျပန္သြားတဲ့အထိ ‘အအုိျမန္လုိက္ ၾကတာ’ ဆုိတဲ့ သူ႔စကားကုိ ဆက္စဥ္းစား ေနမိတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံက ၇ဝေက်ာ္ ပင္ စင္စားႀကီးေတြ စုေဝးၿပီး ကမၻာ့လွည့္ လည္ ပတ္ၾကတာေတြ ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရေတာ့ တုိ႔ ဆီကနဲ႔မ်ား ကြာလုိက္တာ’ လုိ႔ မၾကာမၾကာ ေတြးမိခဲ့ရတယ္။ ဒီမွာကေတာ့ မိတ္ေဆြ ေျပာသလုိ ပင္စင္ယူၿပီးတာနဲ႔ေသဖုိ႔ပဲ စဥ္း စားေနၾကတယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ မိတ္ေဆြျဖစ္သူ လုိ ပင္စင္ယူၿပီး ကုမၸဏီမေထာင္ႏုိင္ၾက တာလည္း အဓိကအေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပင္စင္ယူၿပီးၿပီဆုိတာနဲ႔ လူေရာစိတ္ပါ က် သြားၾကတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ရပ္ေရး၊ ရြာ ေရး၊ လူမႈေရးကိစၥေတြကုိ တက္တက္ႂကြ ႂကြ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္တတ္သူတခ်ဳိ႕ကလြဲ ရင္ အမ်ားစုက အအုိျမန္ၾက၊ အေသျမန္ ၾကတာကုိ သတိျပဳမိတယ္။
‘ဒုကၡသုကၡေတြ မ်ားလြန္းလု႔ိ အသက္ မရွည္ခ်င္ပါဘူး၊ ျမန္ျမန္သြားေလ ေကာင္း ေလပါပဲ’ လုိ႔လည္း ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ေလာကမွာ ဒုကၡနဲ႔ကင္းသူ ဘယ္သူရွိလုိ႔ လဲ။ တကယ္က ဒုကၡက လူကုိေသေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡကုိေၾကာက္ၿပီး စိတ္က် လုိ႔ အေသျမန္ရတာျဖစ္တယ္။
လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တာပဲ
လူႀကီးေတြသာ စိတ္က်တတ္တာ မထင္နဲ႔။ လူငယ္ေတြလည္း စိတ္က်တတ္ ၾကတာပဲ။ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြနဲ႔အထိ အေတြ႕မ်ားေလေတာ့ ဒီေခတ္လူငယ္ေလး ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ကုိ ေလာကႀကီးကို အဆုိး ျမင္ၿပီး စိတ္က်ေနတတ္ၾကတာကုိ သတိ ျပဳမိပါတယ္။ သူတုိ႔တစ္ေတြမွာ လူငယ့္ အားမာန္၊ လူငယ့္ဇြဲသတိၱ အေတာ္ေလ်ာ့ နည္းၾကတယ္။ ဘာမဆုိ မလုပ္ခင္က အ႐ႈံးေပးစိတ္ မ်ားေနၾကတယ္။ ‘အား မတန္ မာန္ေလွ်ာ့’ ဆုိတဲ့စကား၊ ‘ခါခ်ဥ္ ေကာင္ မာန္ႀကီးလို႔ ေတာင္ႀကီးၿဖိဳမယ္ႀကံ၊ ခါးကမသန္’ ဆုိစကားမ်ဳိးေတြ လြယ္လြယ္ သုံးၿပီး အ႐ႈံးေပး၊ အညံ့ခံလုိက္တတ္ၾက တယ္။ အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး တစ္ေန႔တျခား ေခါင္းပါးလာေနတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ေထာက္ျပေျပာဆုိလုိက္ရင္ လည္း သူတုိ႔မွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက တစ္ပုံတစ္ပင္ႀကီး။ သူတုိ႔က သူတုိ႔ေနထုိင္ ရတဲ့ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ ေက်နပ္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားဆုိရင္ အဆုိး ျမင္စိတ္ေတြ လြန္ကဲၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းတာလုပ္လုပ္ ဘာမွအရာေရာက္ မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွမလုပ္ဘဲေနလုိက္တာ ပဲ ေအးတယ္ဆုိတဲ့အေတြးအေခၚမ်ဳိးေတြ ေတာင္ ရွိေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။
သူတုိ႔က အီရတ္ႏုိင္ငံတစ္ခုလုံး ေသြး ေခ်ာင္းစီးျဖစ္ေနတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သလုိ ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးေတြ ရာစုႏွစ္တစ္ဝက္ တုိင္တုိင္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေနထုိင္ ျခင္းျပဳေနၾကရတာကိုလည္း စိတ္မေကာင္း ၾကပါဘူး။ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ားရဲ႕ အႏၲရာယ္ တစ္ေန႔တျခား ႀကီးမားသထက္ ႀကီးမားလာေနတာကုိ စုိးရိမ္ေနၾကသလို ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္လြန္ကဲမႈေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံး ေပါင္းအုိးႀကီးထဲ ေရာက္ေနသလုိ ခံစားေနရတာကိုလည္း မလုိလားၾကပါဘူး။
အနိ႒ာ႐ုံကမၻာႀကီး
လူငယ္ေတြရဲ႕စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ေတြနဲ႔သူတုိ႔ရဲ႕မေက်နပ္ခ်က္ေတြဟာ သဘာဝက်ပါတယ္။ မွန္လည္းမွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ကမၻာႀကီးက အနိ႒ာ႐ုံေတြနဲ႔ျပည့္ ႏွက္ေနတဲ့ကမၻာႀကီးျဖစ္ေနတာကုိး။ ကမၻာ ႀကီးရဲ႕ဘယ္ေထာင့္ဘယ္ေနရာကုိ ၾကည့္ လိုက္ၾကည့္လိုက္ တုိက္ခုိက္သတ္ျဖတ္တာ ေတြ၊ ႀကီးႏုိင္ ငယ္ညႇဥ္းလုပ္တာေတြ၊ ဘယ္ သူေသေသ ငေတမာ ၿပီးေရာ လုပ္တာ ေတြခ်ည္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အနိ႒ာ ႐ုံေတြကင္းစင္တဲ့ႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ လက္ညိႇဳးထုိး ျပစရာတစ္ခုေတာင္မရွိတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေရေအာက္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္
ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ မ်က္ႏွာစာကုိ ထားေတာ့။ စီးပြားေရးမ်က္ႏွာစာကုိၾကည့္ ေတာ့လည္း ျမင္ေတြ႕ေနရတာေတြက စိတ္ မခ်မ္းသာစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ေၾကာင့္ ဝင္႐ုိးစြန္းက ေရခဲ ေတာင္ႀကီးေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မႈႏႈန္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္ မားေနတယ္။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားရင္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္သထက္ျမင့္ တက္လာၿပီး တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေတြ ေရေအာက္ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္လုိ႔ ပညာရွင္္မ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးေနၾကတာမ်ား ၾကားသိေနရတယ္။ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံေတြ က မီးခုိးထုတ္လႊတ္မႈေတြ ကန္႔သတ္တား ဆီးဖုိ႔ လုိၿပီလုိ႔လည္း ေထာက္ျပၾကတယ္။
မုိက္တြင္းနက္ေနၾက
ဘယ္လုိပဲ ေထာက္ျပေထာက္ျပ၊ ဘယ္လုိပဲ သတိေပး သတိေပး၊ မီးခိုးေတြ အမ်ားဆုံးထုတ္လႊတ္ေနတဲ့စက္မႈႏုိင္ငံႀကီး ေတြက လတ္တေလာ အက်ဳိးစီးပြားေလး တစ္ခုတည္းကုိသာ မုိက္မဲစြာၾကည့္႐ႈၿပီး ႏုိင္ငံတကာသေဘာတူစာခ်ဳပ္နဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ တာကုိ လက္မခံ ျငင္းဆန္ေနၾကတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အင္မတန္ အသိဉာဏ္ကင္း မဲ့ရာက်တယ္။ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ ေၾကာင့္ အုိဇုန္းလႊာ ပါးလ်ားလာတဲ့ဒဏ္၊ အက္ဆစ္မုိးေတြ ရြာခ်တဲ့ဒဏ္၊ ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာတဲ့ဒဏ္၊ မုန္ တုိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္လာတဲ့ဒဏ္၊ အပူ လႈိင္း၊ အေအးလႈိင္းႀကီးေတြ က်ေရာက္ လာတဲ့ဒဏ္စတဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကုိ ရင္ဆုိင္ ရၿပီဆုိလွ်င္ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ လြတ္ကင္းႏုိင္ မယ္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိပါလ်က္နဲ႔ မုိက္ တြင္းနက္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္တယ္။
ဖုန္းဆုိးေတာေတြျဖစ္
ဒါတင္မက လတ္တေလာအက်ဳိးစီး ပြားေလးတစ္ခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သယံဇာတေတြကုိ အဆီး အတားမရွိ ထုတ္ယူသုံးစြဲေနမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအားလုံးလုိလုိမွာ ေတာေတြ ျပဳန္း၊ ေတာင္ေတြၿပိဳၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကႏၲာရ ဖုန္းဆုိးေတာေတြ ျဖစ္လာေနတာ မ်ားလည္း ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရတယ္။ လူေတြ ေသာင္းသိန္းခ်ီ ေသၾကရတဲ့ငလ်င္ လႈပ္မႈႀကီးေတြနဲ႔ဆူနာမီလုိ၊ နာဂစ္လုိ အႏၲရာယ္ႀကီးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ေပၚေပါက္ လာၾကရတာလဲဆုိတာမ်ားကုိ ေသေသ ခ်ာခ်ာ၊ ေလးေလးနက္နက္ သုေတသနျပဳ ဖုိ႔လည္း ပ်က္ကြက္ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။
ျပႆနာက အႏၲရာယ္မဟုတ္
ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေတြက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ႀကီးကုိ စိတ္ပ်က္လက္ ပ်က္ ျဖစ္ေနတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လုိ႔ ဒါေတြဟာ တားဆီးကာကြယ္ လု႔ိမရႏုိင္တာေတြမဟုတ္ဘူးလုိ႔ လူငယ္ ေတြ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္လာ၊ ရွိလာတာဟာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာရွိေနတာကုိ ရွိေန တယ္လုိ႔ မသိျခင္းကသာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာျဖစ္တယ္။ ျပႆနာရွိေနမွန္း သိရင္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖုိ႔နည္းလမ္းရွာ ရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ရွာရင္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ေတြ႕လာရမွာျဖစ္တယ္။
အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာတယ္
ဒီေန႔ ကမၻာတစ္လႊားမွာ ျပႆနာမ်ဳိး စုံ၊ အနိ႒ာ႐ုံေပါင္းစုံ ျဖစ္ပြားေပၚေပါက္ေန တာကုိ လူတုိင္းေတြ႕ျမင္ေနၾကရတယ္။ ျပႆနာေတြျဖစ္လာရတဲ့ ဇာစ္ျမစ္ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း လူတုိင္းသိၾက တယ္။ ဥပမာ-ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ရဲ႕ဆုိး ျပစ္ေတြကုိ လူတုိင္းသိသလုိ ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္း ရင္းကိုလည္း လူတုိင္းသိျမင္သေဘာ ေပါက္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာ ေၾကာင့္ မေျဖရွင္းႏုိင္ရမွာလဲ။ ကမၻာေပၚ က စစ္ပြဲႀကီးေတြကို ဖန္တီးသူေတြနဲ႔ကမၻာ ႀကီးရဲ႕သာယာလွပမႈကုိ ဖ်က္ဆီးေနသူေတြ က လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္သာရွိတဲ့လူ ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ရွိလွမွ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၁ဝရာခုိင္ႏႈန္းေပါ့။ က်န္ ၉ဝရာခုိင္ႏႈန္းက ညီညာျဖျဖနဲ႔ ဝုိင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကရင္ ဒီ ၁ဝရာခုိင္ႏႈန္းရဲ႕အႏၲရာယ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ မကာကြယ္ႏုိင္ရမွာလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ ေတြကုိေျပာခ်င္တယ္။ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔။ ကမၻာ့လူဦးေရရဲ႕ ၉ဝရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ခုိင္ခုိင္ၿမဲ ၿမဲ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ေကာင္းျမတ္ျခင္းတရားက အႏုိင္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
Posted in: ေဆာင္းပါး
