2:05 PM
မာန္လႈိင္းငယ္
မာန္လိႈင္းငယ္
"မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း ရွိေနသမွ် ကိုယ္ …"
ေလျပည္ေလႏုေတြက
ေရွ႕က မည္းမည္းျမင္ရာမွန္သမွ်
အဆီးအတားမဲ့ ထိုးေဖာက္သလိုမ်ဳိး
ေသြးေတြက
ခႏၶာကိုယ္ေသြးေၾကာထဲ ဟို၀င္ဒီထြက္
ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ တိုးေ၀ွ႔သလိုမ်ဳိး
ကိုယ္လည္းေလ
မင္းကို အခ်ိန္တိုင္း … အခ်ိန္တိုင္း ေတြ႔ခ်င္ေနတယ္။
ပင္လယ္က
လေရာင္ကို ေမာ္ၾကည့္ေနသလိုမ်ဳိး
လိႈင္းေတြက
လကို လိုက္တမ္းေျပးတမ္းနဲ႔
စိန္ေခၚကာ လိုက္ဖမ္းေနသလိုမ်ဳိး
ကိုယ္လည္းပဲ
မင္းကို မနက္ေနထြက္ … ညေန၀င္တိုင္း
တမ္းတမ္းတတနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ေနတယ္။
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း
၀န္ရိုးစြန္းေတြ ရွိေနသမွ်
ကိုယ္ …
မင္းကို ရာသီေတြ ေျပာင္းလဲသြားလဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ ။
မာန္လိႈင္းငယ္
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၂၀)ရက္။
Posted in: ကဗ်ာ
1 comments:
မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းရွိေနသမ်ွကုိယ္...ကဗ်ာကုိ ဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ တစုံတစ္ေယာက္ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ကုိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္မိလာေစတယ္၊ အရမ္းျကိုက္လုိ့ ခြင့္မေတာင္းပဲ ေကာ္ပီကူးမိတာကိုလည္း ၀န္ခံရင္း...ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္၊
Post a Comment