ၾကယ္နီတပြင့္ ေႂကြလႊင့္ျခင္း

ၾကယ္နီတပြင့္ ေႂကြလႊင့္ျခင္း

ဆန္းစ တန္ပို႔တြဲမွာ
ၾကယ္တပြင့္ ေႂကြက် ေျမခခဲ့တယ္
သူဟာ အနီရဲရဲ ၾကယ္ျဖစ္တယ္။

အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးနဲ႔
ဒီမိုကေရစီေရးတိုက္ပြဲအတြက္
လင္းလက္တဲ့ ရဲရဲနီၾကယ္ျဖစ္တယ္
ေႂကြခ်ိန္မတန္ပဲ ေႂကြလႊင့္ခဲ့တဲ့ ၾကယ္နီေရ ...
တိုင္းရင္းသားမ်ား
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္မ်ား
ၿပီးေတာ့ ...
ျမန္မာျပည္သူလူထုမ်ား
သူတို႔ ...
သူတို႔ အားလံုးရဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီး
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ၿပီ။

သူ႔ကို ...
လက္လႊတ္ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရတဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးလည္း
ရင္ထုမနာျဖစ္လို႔
လက္ခံရမဲ့ ၀သုန္ေျမလည္း
ငိုေႂကြးလို႔
ေတာ္လွန္ေသာင္ရင္းလည္း
ခံျပင္းေ၀ဆူလို႔
မိုးမခေတာလည္း
႐ႈိက္သံစြက္လို႔။

အဲဒီ ေ၀ဒနာေတြၾကားက
အကၽြန္တို႔
ရန္သူကို
ဘယ္ေသာအခါမွ
ဒူးေထာက္အညံ့ခံၾကလိမ့္မည္မဟုတ္
ကတိေပးပါတယ္ ၾကယ္နီ ...။

အို ...
အေႂကြေစာတဲ့
ျမန္မာျပည္ရဲ႕
သူရဲေကာင္း အာဇာနည္ေရ ...
စိတ္ခ်စြာ လဲေလ်ာင္းပါေတာ့။

(၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခံရေသာ အမ်ဳိးသား သူရဲေကာင္း တီးမန္းရွာသို႔)

ထေနာင္း (၁၆၊ ၂၊ ၂၀၀၈)

အတီးေရ ... စိမ္းညိဳေနတဲ့ မိုးမခေတာေတြလည္း ခ်က္ခ်င္း ၀ါက်င္က်င္ျဖစ္လို႔သြားတယ္။ ေတာ္လွန္ေသာင္ရင္းရဲ႕ ေရအလ်င္ေတြလည္း ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္။ ေဆာင္းေႏွာင္း ေႏြဦးမွာ မိုးၿခိမ္းသံတခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကမၻာေျမတခြင္လံုး ခ်က္ခ်င္းဆြံ႔အသြားတယ္။ မဟာပထ၀ီေျမႀကီး အိုးထိမ္းစက္ပမာ သြက္သြက္လည္ခဲ့ေပါ့။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ

ကိုေနဘုန္းလတ္ဖမ္းဆီးခံထားရျခင္းအေပၚ ဘေလာ့ဂ္ဂါအခ်ဳိ႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္အျမင္မ်ား

ကိုေနဘုန္းလတ္ဖမ္းဆီးခံထားရျခင္းအေပၚ ဘေလာ့ဂ္ဂါအခ်ဳိ႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္အျမင္မ်ား

DVB television မွ ျပန္လည္ကူးယူ တင္ျပလိုက္ပါတယ္

Read more »

Posted in: အမွတ္တရ စာစု

လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က ကိုႀကီးေနဘုန္းလတ္သို႔

မာန္လႈိင္းငယ္



က်ေနာ္ ကိုႀကီးေနဘုန္းလတ္ အဖမ္းခံတယ္ၾကားၾကားခ်င္း ကိုႀကီးေနဘုန္းလတ္အတြက္ ပို႔စ္တင္ေပးဖို႔ရာ။ က်ေနာ္လည္း မအားလပ္တာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ဘက္ကို မလွည့္ျဖစ္ခဲ့ ဘူး။ အခုေတာ့ ကိုႀကီးေနဘုန္းရဲ႕ တႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အတြက္ ဆုေတာင္းပို႔ေတြ ေရးေနၾကတာ သိရေတာ့ က်ေနာ္ ၀မ္းသားတယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း လိုက္ဖတ္ရင္း ကိုႀကီးေနဘုန္းအတြက္ ဆုေတာင္းေပးဖို႔ လုပ္ပါၿပီဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ႔ ကိုႀကီးေနဘုန္း ခင္မင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေလးကို နည္းနည္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္ ကိုႀကီးေနဘုန္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားေရာက္ၿပီး ရသ။ သုတ။ ဗဟုသုတဟင္းအိုးႀကီးကို သြားေရာက္ႏႈိက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ စီေဘာက္မွာေတာ့ စာေတြ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ရံဖန္ရံခါမွတာ က်ေနာ္ ေရးသြားခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္ ကိုႀကီးေနဘုန္းနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့တာ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ ကိုႀကီးေနဘုန္း အဖမ္းမခံရမီ အခ်ိန္ ရက္အနည္းငယ္ကပါ။ ကိုႀကီးေနဘုန္းနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တာ တရက္ထဲပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ကိုႀကီးေနဘုန္းကို က်ေနာ္ေလးစားတယ္။ အားက်တယ္။ ကိုႀကီးေနဘုန္းဟာ အရမ္းကို ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ့ လူပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔စကားေျပာရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးနဲ႔ ရင္ထဲေရာက္ေအာင္ ေျပာႏိုင္တဲ့ လူပါ။ ေနာက္ထပ္ရွိပါေသးတယ္ ကိုႀကီးေနဘုန္း စိတ္ဓါတ္ကိုပါ။ သူက လူငယ္လူရြယ္ေတြကို အသိပညာတိုးပြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရယ္။ ဘေလာ့ဂ္နည္းပညာ ျပန္႔ပြားေရးကို အားစိုက္လုပ္ကိုင္တတ္တဲ့ စိတ္ကို က်ေနာ္ ေလးစား ဂုဏ္ယူပါေၾကာင္း ဒီမွာ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ ကိုႀကီးေနဘုန္းေရ … ညီေလး ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ က်န္းမာစြာနဲ႔ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။

လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က ကိုႀကီးေနဘုန္းလတ္သို႔ ….

ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမေတြအၾကား ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ စေနာက္ၾကရင္း
"ၿမိဳ႕စားႀကီးေနဘုန္းလတ္" လို႔ နာမည္တြင္ခဲ့တဲ့သူ။ မႏွစ္က ဒီလုိေန႔မွာပဲ
"လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္" ဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္ အသက္သြင္းခဲ့တယ္။
ဒီေန႔ ေတာ့ တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္သြားျပီေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ သူ ့
ဘေလာ့ဂ္မွာ ပထမဆံုးတင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္နာမည္ကလည္း "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္"
တဲ့။ လက္ေတြ႔ဘဝမွာ သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့
အမည္နာမေတြအတြက္ သူ ့ဘေလာ့ဂ္ဟာ သစၥာရိွတဲ့ လူယံု၊ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္နက္၊
အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေညာင္သစ္ပင္လို အသံုးေတာ္ခံခဲ့တယ္။ ရက္ေပါင္း ၃၆၅
ရက္အတြင္းမွာ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္က စာေကာင္းစာသန္႔ ၁၂၂ ပုဒ္
ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ျပီးၿပီ။ ဒီစာေတြေၾကာင့္ ဖတ္သူေတြအတြက္ သုတပန္းေတြ
လန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ရသလမ္းေတြ ဆန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ပညာမီးေတြ လင္းပလာခဲ့တယ္ ။
သူကေတာ့ သတိထားမိခ်င္မွ ထားမိလိမ့္မယ္။

ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အတြက္ ပထမဆံုးဆိုတဲ့ စကားလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူနဲ႔
လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္လည္း ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့တယ္္။
ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ေတြကို ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္မယ့္စာအုပ္အတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ သူ
အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ စာအုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းကိုု
မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ခဲ့သူဟာလည္း သူ တစ္ဦးတည္း ရိွခဲ့တယ္။ ေနာက္ျပီး
ရန္ကုန္မွာ ပထမဆံုးက်င္းပခဲ့တဲ့ Blog Day Seminar အတြက္လည္း သူ
ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ MRTV4 နဲ႔ အျခားေသာ မီဒီယာေတြအၾကားမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလာက
အေၾကာင္းကို သူခ်ျပရဲခဲ့တယ္။ ေဝဖန္မႈေတြကို လက္ခံခဲ့တယ္။ ေမးခြန္းေတြကို
အျပံဳးနဲ႔ ေျဖၾကားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါရပ္၀န္းမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ခုရိွတာက ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု
ဒါမွမဟုတ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ အထူးေရးသားတဲ့
ပို႔စ္ေတြ တင္တတ္္ၾကတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္၊ Comment ေတြ
ခ်ီးျမွင့္ၾကတယ္။

ဒီေန႔ သူ ့ရင္နဲ႔ တည္ထားတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး တစ္ႏွစ္ျပည့္တယ္။
ခုလိုအခ်ိန္မွာ သူသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးသားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္
သူ႕ဘေလာ့ဂ္အတြက္ အထိမ္းအမွတ္ပို႔စ္တင္မယ့္ အစီအစဥ္ရိွမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ။
ဒါေပမယ့္ သူ … ဘယ္မွာလဲ ။ သူေရးမယ့္ ပို႔စ္မွာ Comment ေရးဖို႔
ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔ရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး
ေစာင့္ေနၾကတယ္။ " ျမိဳ႕စားၾကီး " လို႔ စေနာက္ၾကဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္ …
ဇန္နဝါရီ ၂၉ ကတည္းက ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့ရတဲ့ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔
ဖုံးလႊမ္းေနေစခ်င္တာ … ရယ္သံေတြနဲ႔ စည္ညံေနေစခ်င္တာ … ဒါေတြအတြက္
အားလံုးက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ ..။

ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ခ်စ္ၾကည္ေစခ်င္တဲ့ သူ႕အတြက္၊ လူငယ္ေတြကို
ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ သူ ႔အတြက္၊ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ သူ ့အတြက္
ေဘးဒုကၡဆိုတာ ျမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ က်ေရာက္မလာေစဖို႔ ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းမွ
ညီအကိုေမာင္နွမအားလံုးက ဒီအမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

Read more »

Posted in: အမွတ္တရ စာစု

ေန႔တေန႔ မနက္ခင္းေလး အဆံုး

မာန္လႈိင္းငယ္

ေန႔တေန႔ မနက္ခင္းေလး အဆံုး

ခေရာင္းလမ္းကို ေလွ်ာက္
ဒုကၡကို ခံစည္းရင္း
လြမ္းဆြတ္တဲ့ သီခ်င္းနဲ႔
ဘ၀ကို ရုန္းကန္ခဲ့ေသးတာ
ဒီလမ္းကို
ေလးရူးေတြနဲ႔
ငါေလွ်ာက္မယ့္ လမ္းမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ အသံုးခ် …
ခေရာင္းလမ္း တခုမွာ။

ပန္းခင္းလမ္းကို ေရာက္
သုခကို စံျမန္းရင္း
တက္ႂကြတဲ့ ေျခလွမ္းနဲ႔
ဘ၀အနာဂတ္ဆီ
အရုဏ္က်င္း ေနျခည္နဲ႔
ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ဖူးခဲ့ေသးတာ
ဒီလမ္းကို
ေန႔တေန႔ မနက္ခင္းမွာ
လန္းဆန္းမႈနဲ႔
ငါေရြးမယ့္ လမ္းမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ အသံုးခ် …
ပန္းခင္းလမ္း တခုမွာ။

ခေရာင္းလမ္းကို
ဘယ္သူ ေလွ်ာက္သလဲ …
ပန္းခင္းလမ္းကို
ဘယ္သူ ေရာက္သလဲ …
ခေရာင္းနဲ႔ ပန္းခင္းမွာ
ဘယ္သူ … ေလွ်ာက္ … ေလွ်ာက္
ဘယ္သူ … ေရာက္ … ေရာက္
ေန႔တေန႔ မနက္ခင္းေလး အဆံုး …
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့
ဒီလမ္းကို အသံုးခ်ၿမဲ။ ။

Read more »

Posted in: ကဗ်ာ